Γεύσεις ζωής και θάνατος,
σε μια κοιλάδα γαλήνια
όπου ρέουν ευλογημένα νερά,
θα ατενίζουμε την ματαιότητα του κόσμου.
Αγαπημένη μου, κάποια μέρα
θα σου μιλήσω για σύννεφα,
πάνω στου πελάγου τα κύματα
στους στροβιλισμούς θ΄ανταμώνουμε
στα όρια μιας πραγματικότητας.
Εγώ, εσύ και η απέραντη αγάπη μας.
Με τα χείλη ενωμένα,
θα ρέουν τα όνειρα, που άλλοτε ανατέλλουν,
δύουν, ματαιώνονται,
και τα αιώνια θα παλεύουμε με τις ανάσες μας.
σε μια κοιλάδα γαλήνια
όπου ρέουν ευλογημένα νερά,
θα ατενίζουμε την ματαιότητα του κόσμου.
Αγαπημένη μου, κάποια μέρα
θα σου μιλήσω για σύννεφα,
πάνω στου πελάγου τα κύματα
στους στροβιλισμούς θ΄ανταμώνουμε
στα όρια μιας πραγματικότητας.
Εγώ, εσύ και η απέραντη αγάπη μας.
Με τα χείλη ενωμένα,
θα ρέουν τα όνειρα, που άλλοτε ανατέλλουν,
δύουν, ματαιώνονται,
και τα αιώνια θα παλεύουμε με τις ανάσες μας.
Γρηγορία Πελεκούδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου