ΜΙΝΑ ΜΠΟΥΛΕΚΟΥ " Εάλω η Πόλις "

Με μια πνοή ξεχύθηκες
στης ανατολής την λάμψη
στην Πύλη του Ρωμανού
την μάχη σου με τόλμη
να δώσεις για το λαό σου.

Μέγα Στρατηλάτη
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΕ
ζητωκραύγαζαν τα πλήθη
χιλιάδες φωνές
ξεχύθηκαν στους δρόμους
να σε προϋπαντήσουν.

Ακοίμητε Φρουρέ
του Βυζαντίου,
έλαμπε στο στερέωμα
η δύναμη σου.

Φόρεσες πάλι την πανοπλία σου
σαν σταυροφόρος έτοιμος από καιρό
τα τείχη της Βασιλεύουσας
να υπερασπιστείς.

Ασπίδα δωρική,
έμοιαζε η μορφή σου
ακτινοβολώντας
στους κεραυνούς του κόσμου.

Κοίτα
τα άτια που καλπάζουν
στου ανέμου την δίνη,
χνάρια που δε σκιάζονται
στις βοές του πολέμου
ατρόμητα οργώνουν
τη γη των μέγα βασιλιάδων.

Οι άγιοι στέκουν εκεί
προσκέφαλο στην Βασιλεύουσα
αιώνες τώρα.

«Σώπασε, κυρά Δέσποινα, μην κλαις και μη δακρύζης»,

Άκου τα σήμαντρα στις εκκλησιές
που ηχούν χαρμόσυνα απ’ άκρη σ’ άκρη
στης Αγιάς Σοφιάς την υπέρλαμπρη χάρη.
Ψιθύρισαν
με μια φωνή
με μια ευχή όλοι μαζί!

«πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικιά μας θα' ναι...».

© Μίνα Μπουλέκου