Christian Schloe art |
Αναπνέει ένα ψέμα στις λέξεις που έχασαν το νόημά τους.
Λέξεις πολυχρησιμοποιημένες κι άχρηστες καθώς έχασαν το έρμα της νουνεχούς σοβαρότητας τους.
Λέξεις που αυτοακυρώνονται μέσα στο σκοτάδι της αμετροέπειας, της ασυνέπειας. Αποτέλεσμα σκέψεων που έγιναν τείχη αδιαπέραστα από τη φιλαυτία, τη σκληροκαρδία. Στις ανούσιες δικαιολογίες παραπαίει η ψυχή.Χαμένη η πυξίδα για τον γυρισμό στην πατρική γη.
Κι υπάρχει τόσο φως!
Ακόμα και μακριά από τη θάλασσα λίγο μπλε του ουρανού στα μάτια.
Ακόμα και μακριά από τις ανθισμένες κερασιές λίγη άνοιξη που περπατά στους δρόμους των πόλεων.
Ακόμα και στην αβουλία μια πράξη που θα βρεί το μονοπάτι εκείνο να αρνηθεί την απαξίωση του ανθρώπου.
Υπάρχει τόσο φως στην αλήθεια, στο συνταίριασμα σκέψεων λέξεων πράξεων. Μα αποζητά σώφρονες λογισμούς, ξάστερη ψυχή υγιή, γενναιόδωρη, τολμηρή, ενάρετη, μαχόμενη διαρκώς με τη δική της σκοτεινή ερεβώδη πλευρά που νιώθει όμως και κατανοεί το μοναδικό της ύπαρξής της.
Κι υπάρχει τόση ομορφιά σε τούτο το ταξίδι της ζωής!
Πάνω από το εφήμερο και μάταιο, το άδικο κι απάνθρωπο. Δεν κάνει θόρυβο. Υπάρχει! Μα σιωπά. Ένα λουλούδι ανθίζει στη σιωπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου