ΜΙΜΗΣ ΚΟΥΡΤΗΣ ' Η αυγή του Απριλομάη..."

Τώρα σαν έγειρε στο στρώμα,το κουρασμένο μου κορμί,
μακάρι θεέ μου η αγρύπνια,να μη μου βρει την αφορμή.
Γιατί αν μπει στην αγκαλιά μου,εκεί θα μείνει δεν θα βγει,
κι αρρωστημένος θ’ αντικρίσω,την ομορφότερη αυγή.

Είναι η αυγή του Απριλομάη,
άπ’ τις αυγές που δεν λησμόνησε κανείς.
Είναι η αυγή που θα με τυραννάει,
γιατί το ξέρω τώρα πια δεν θα φανείς.

Τώρα που φεύγω από το σπίτι και ξεκινώ για τη δουλειά,
στον ουρανό ξανακοιτάω,να δω τα γνώριμα πουλιά.
Θε να τους πω να τραγουδήσουν,τραγούδια για το λυτρωμό,
προτού με δούνε να γερνάω,από τον πιο πικρό καημό.
Μίμης Κούρτης (1 9 8 3 ).

Το ποίημα είναι από το βιβλίο ’’ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΧΑΣΑΝΕ ΝΩΡΙΣ’’,
των εκδόσεων ‘’Α Ρ Ι Σ Τ Α Ρ Ε Τ Η ‘’.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΜΙΜΗΣ ΚΟΥΡΤΗΣ