 |
να μην λησμονήσω
να νιώσω
ν'αντέξω
Περπάτησα
Στάθηκα
Συνέχισα
Ήταν που η απουσία παρούσα δήλωνε
Και η βροχή οργισμένη!
απρόκλητη!
ψυχή άλικη
Ποτάμι που θάλασσα δεν έβρισκε
λίμνη αφιλόξενη που αντάμωσε
*•.
Τα μάτια που μέσα τους κολύμπησα
το βλέμμα που δεν κράτησα
πύρινες ανάσες που έδιωξα
Έφτασα σε απούσα νύχτα
στο γκρίζο του μαύρου
που αυγής λευκό αρνήθηκε
Εκει περίμενα ...
Η βροχή έκλαψε εκείνο το βραδυ ...
a.n.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου