Κυριακή 21 Μαΐου 2017

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΕΥΘΥΜΙΟΥ - ΑΠΟΛΕΣΘΕΙΣΑ

Αυτό το πνεύμα αταλάντευτα υπαγορεύει
βήματα απόλυτης κυριαρχίας
παραμερίζει την αμφιβολία 
στα όρια
κι οδεύει μονοσάνδαλο
στο τέρμα της ψυχής.
Ερεθισμένη η αυστηρότητα του ταξιδιού εκτοξεύεται
στην εθισμένη αίσθηση
μιας θείας τρέλας.
Ζώσε κάθε μυστικό
με μυστικό αρματωμένο
Στη σκέψη δώσε σκέψεις
ηδονικά βασανιστικές
Τη σκόνη με σκόνη να τη ραντίσεις
σε εξαγνισμό
Ελευσινιακό...
Κι απ`το πηγάδι της ζωής
άντλησε την ουσία
μήπως ξεδιψάσεις
το αφυδατωμένο αναπάντητο
που σε ξαγρυπνά.
Αναστημένη
και ανεπαίσχυντη
λύσε τους θνητούς δεσμούς
Κατακεραύνωσε τα γήινα
με οντότητες θεϊκές.
Αποκαλύψου
από το προσωπικό σου
όραμα
Σβήσε τις λέξεις
ν`ακούσεις μονάχα τους ήχους.
Μοίρασε με ανεπάρκεια
τα καλοκαίρια
να`χουν να σου χρωστούν
εγκαύματα
ίσως και θαύματα θαλασσινά
Χαιρέτισε τις σφαίρες
με τα χέρια ματωμένα
να`ναι ατελής η διαίρεση,
κάτι να σου απομείνει.
Στο άηχο της θυσίας,
τύλιξε με ασήμια τους ανέμους
Κράτησε γερά στα χαλινάρια
το τίναγμα των πανιών
που καλπάζουν
στην έπαρση του ήλιου.
να κάψει τα συρματοπλέγματα
Έτσι σωσμένη,
διηγήσου την αυθάδεια
των περιττών εραστών
Άπλωσε τα χέρια,
ν`ανταμώσουν κάποια άλλα,
που ποτέ σου δεν θα τα αγγίξεις
Είναι η ευτυχία,
θα δεις,
πιο γλυκιά
όταν την φαντάζεσαι
χωρίς να την έχεις ποτέ σου γευτεί...
Αυτό το πνεύμα
που πήρες προίκα
η πιο μελένια σου έλλειψη,
το`νιωσες...
ήταν κρυμμένη
στην πιο μεγάλη πίκρα...---
Κωνσταντίνα Ευθυμίου






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου