Εξαντλημένη πορεύομαι
στους δρόμους του Δαίδαλου
και συνεχίζω -ακόμα κι έτσι-
να ντρέπομαι για λογαριασμό
όσων με ξεγέλασαν σ' αυτόν τον κόσμο..
Αιχμάλωτη μιας δήθεν ελευθερίας
πιασμένη στα δίχτυα
μιας τυραννικής ασυδοσίας,
που προκαλεί δυσφορία
την ψυχή μου,αγωνίζομαι ζωντανή να κρατήσω
μέσα στη δίνη του χαμού..
Το μυαλό μου -απασφαλισμένη πυρηνική κεφαλή-
έτοιμο να εκραγεί,τόνους διαχέει
γόνιμης ραδιενέργειας,
που έχουν τη μορφή συλλογισμών...
Στη δίνη των συναισθηματικών προβληματισμών
και σκέψεων υπαρξιακών
σαν τύμπανο των Ζουλού στη ζούγκλα
βροντοχτυπά ,η καρδιά μου...
Κάποιοι στέκονται απέναντί μου
στη μάσκα που φορούν παραδομένοι,
κάτι αυθεντικά πρόστυχα τυπάκια,
με προσωπεία αγγέλων και προκάτ υπολήψεις
με σημαδεύουν ξανά.
Τους πήρα πια χαμπάρι....
Άυλη περιφέρομαι....
Σώπασε το μέσα μου....
Μαντλιν *
Υπέροχο! Εξαιρετικό!
ΑπάντησηΔιαγραφή