Ο Δεκέμβρης σαν ένα δωμάτιο με συρτάρια τακτοποιημένα.
Κάπου έχεις κρυμμένο το κοριτσάκι με τα σπίρτα
αγάπες που δε θυμάσαι που τις έβαλες
στα πάνω πάνω το μικρό τυμπανιστή .
Ανοίγεις να σου έρθει του μελιού η γλύκα και νιώθεις
τις μυρωδιές απουσίας
η κανέλα γαργαλάει τις επιθυμίες
κι η ταμπελίτσα από τα παλιά σαν υπενθύμιση
πιο κάτω ευαίσθητα.
Σα να μην άλλαξε ποτέ τίποτα παρά μόνο τα πρόσωπα
που ντύνεις κάθε φορά τους ήρωες.
Μέσα εκεί γνωρίζεις πως δεν υπάρχουν εκπτώσεις
μόνο οι πολύχρωμες βαλίτσες του ταξιδιού σου
και το κόκκινο φόρεμα στη πλαστική σακούλα
αρχίζει να αναπνέει.
Κάπου έχεις κρυμμένο το κοριτσάκι με τα σπίρτα
αγάπες που δε θυμάσαι που τις έβαλες
στα πάνω πάνω το μικρό τυμπανιστή .
Ανοίγεις να σου έρθει του μελιού η γλύκα και νιώθεις
τις μυρωδιές απουσίας
η κανέλα γαργαλάει τις επιθυμίες
κι η ταμπελίτσα από τα παλιά σαν υπενθύμιση
πιο κάτω ευαίσθητα.
Σα να μην άλλαξε ποτέ τίποτα παρά μόνο τα πρόσωπα
που ντύνεις κάθε φορά τους ήρωες.
Μέσα εκεί γνωρίζεις πως δεν υπάρχουν εκπτώσεις
μόνο οι πολύχρωμες βαλίτσες του ταξιδιού σου
και το κόκκινο φόρεμα στη πλαστική σακούλα
αρχίζει να αναπνέει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου