ΥΦΑΝΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ "Ονειρο μήτρα λυτρωμού"

Το νιόβγαλτο εναγκαλίσου όνειρο,

στην κούνια της Σελήνης λίκνισέ το.

Πάνω του σκύψε στοργικά

κι οσμίσου της ανάσας του το μύρο.

Σκέπασέ το με βλέμμα βελούδινο

κι όλα τα χάδια που αντέχεις.

Από πλαστές ελπίδες κρύψε το

και απ' την αγέλη της όρασης του κόσμου.

Μ' ιδρώτα θρέψε το και της καρδιάς το αίμα.

Ράντισε με ροδόνερο την στράτα του.

Σ' αγγέλων στέκια μεγάλωσε μαζί του.

Με πάθος σύψυχο κι ολόκορμο θάλπος

την μελωδία της πνοής σου φύσηξε,

χάραξε κι ακολούθησε πιστά

την μυριοστόλιστη πορεία του

στους γαλάζιους καιρούς,

με πυξίδα τ' άστρα που γεννιούνται

στους ηλιόλουστους κυματισμούς

των ατίμητων θαλασσών της λύτρωσης.

Υφαίνει η φροντίδα του

το μυστήριο της ζωής σου.

Λευτερώνει η παρουσία του

την βαρυθυμία της ψυχής σου.

Καίει με νότες ζώπυρες

της ζωής το φάλτσο πλάνο.

Γονιμοποιεί τις μέρες σου το άγγιγμά του.

Λαμπροδιαβαίνουν, βρίσκουν την σειρά,

τέρπονται την μεστή τροχιά τους.

Τα χρώματα ξυπνούν,τα βήματα μακραίνουν.

Και γίνεται τ' όνειρο του λυτρωμού η μήτρα.

ΟΝΕΙΡΟΥ ΑΠΑΡΣΗ - ΥΦΑΝΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΠΟΠΛΕΥΣΗ - ΥΦΑΝΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ