ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΩΣΤΕΑΣ Διελκυστίνδα

Διαφιλονικούμενον έδαφος Δύσεως και Ανατολής,

στο μεταίχμιο εδώ δύο αντίρροπων τάσεων.

Σκονισμένος  απ΄το μάγμα των κόκκινων χρόνων,
καλούμαι ν΄απαντήσω στο ηράκλειο δίλημμα.

Ξέρω πως τα νεκρά φάσματα δεν πρόκειται ν΄αναπαυτούν

αν δε καλύψουμε του αιώνα μας τα χαίνοντα χάσματα.

Αναθεώρηση της απόφασης δεν προβλέπεται,

Είστε αμείλικτοι εσείς του μέλλοντος οι κριτές

γι΄αυτό πρέπει να πάψω να μετεωρίζομαι 

σαν παρείσακτος πρόσφυγας δώθε-κείθε.

Αλίμονο μου αν τολμήσω να συμβιβάσω το ποταπό

και το ύψιστο που αχάλαστα θεριά με τραβούν,

παλεύοντας να επιβληθούν το ‘να στ’ άλλο.

Έτσι επιστρέφω ξανά στο γνωστό μονοπάτι,

Η ακατάλυτη μοίρα δίχως οίκτο όρισε

τα θεμέλια να είμαστε της πόλης των ιδεών.

Απάτη τα ουράνια. Oι δυνάμεις που συσσωρεύω

θα κρίνουν ποιόν δρόμο θ΄ακολουθήσω. 

Απαγορεύεται να στρἐψω το βλέμμα πίσω.

είναι αμείλικτοι του μέλλοντος οι κριτές.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://diaprisioskirikas.blogspot.gr/

Η Φωτογραφία είναι από https://www.flickr.com/