Αν θέλεις
Να κελαηδάς και να χαμογελάς
καθώς στο κάλλος ταξιδεύεις
κι ο νους, στη λιμπερτά παραδομένος,
να λαμπυρίζει πάνω απ' τις διαδρομές.
Να χάνεσαι μες στων χρωμάτων τις εικόνες
και στων ωραίων αρωμάτων
τις μεθυστικές ορδές.
Στις γεύσεις των φιλιών
κι όλων των άλλων
ηδύποτων και εδεσμάτων
να μην είσαι φειδωλός.
Στην ομορφιά να ταξιδεύεις και τις νύχτες
κι ας κλαίνε οι γκιώνηδες τριγύρω σου.
Έχει και το σκοτάδι κάποιο κάλλος.
Για το υψηλό και το ωραίο
να ‘σαι πάντα έτοιμος
κι, όμορφα ‘ξοπλισμένος με αισθήσεις
που επιλέγουν το καλό και τ’ αγαθό,
να βγαίνεις στο ταξίδι το μακρύ,
αν θέλεις στη μιζέρια αυτού του κόσμου
να μην πέσεις αιμόφυρτος αμαχητί,
αν θέλεις την κακομοιριά του πλήθους
να παλέψεις.
Και να θυμάσαι πως μπορείς τ΄αδύνατα,
όχι απλά αν τα θέλεις,
μα αν με πάθος πότνιο τα ποθείς.
γ.π.κ-δρ.
Από την ΙΧΝΗ ΠΑΧΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου