ΜΑΡΜΑΡΙΝΟΥ ΜΑΡΚΕΛΛΑ " Στιγμές ζωής "

Κάθε φορά που ένας χρόνος φεύγει αφήνει πίσω του σκέψεις 
και μια μικρή νοσταλγία... Σκέψεις και όνειρα που αφήσαμε στην άκρη...από φόβο
...από αμέλεια...από ένα τίποτα.... εγωισμούς, αγάπες και περαστικούς που χάσαμε στο 
μέτρημα.... φίλους, εχθρούς...μοναξιά, παρέες...χαμόγελα και μάσκες....
πάει και αυτός ο χρόνος λένε.... κλείνει η αυλαία απόψε... παρελθόν το χτες...και αισιόδοξο το αύριο... αλήθεια πόσο αγάπησες φέτος....; πόση βοήθεια πήρες και έδωσες και πόσες φορές γύρισες την πλάτη..; πόσο θυμό μοίρασες και πόσα δάκρυα έκρυψες....; Αγαπήσαμε...γελάσαμε...φωνάξαμε...κλάψαμε....θυμώσαμε...νιώσαμε... Στιγμές είναι μονάχα η ζωή... στιγμές που φεύγουν σαν τον άνεμο..
σαν μια χούφτα άμμο.... στιγμές που προσμένουμε και αγωνιούμε... στιγμές που ξεχνάμε πως η ζωή....θέλει τόλμη και αρετή... στιγμές που πρέπει να θυμόμαστε ότι η ζωή αξίζει 
μόνο όταν την μοιράζεσαι... και όχι όταν κλείνεις παντζούρια.... κλάψε αν θες...μίλα... φώναξε...μα μην λυπάσαι.... κι όσοι άφησαν πίσω το σημάδι τους...πληγές κρυφές και ανοιχτές.... μη λυπάσαι πια.... λησμόνησε....φύγε τώρα μακριά.... χαμογέλασε.... στον διπλανό σου, στον άνθρωπο σου, στον ξένο
...σε σένα.... μοίρασε...δώρισε...αγάπησε... μα μη φοβάσαι...είναι γλυκόπικρη η ζωή... μην τρέχεις.... έχεις χρόνο...να χαρείς...να ζήσεις...να υπάρξεις.... κι αν πλήγωσες...συγγνώμη....κι αν σε πλήγωσαν...αντίο... είσαι τώρα εδώ... εσύ κρατάς το κλειδί...το κλειδί της ζωής σου... επιλέγεις και ζεις....ζεις για να υπάρχεις... ζήσε...μα να αγαπάς...να αγαπάς για να σε αγαπήσουν... να ελπίζεις για να σωθείς....να σωθείς από την ματαιοδοξία και την πίκρα.... Θάλασσα η ομορφιά της ζωής και φουρτούνες τα κύματα της.... βροχή οι στιγμές και άνεμος το άγγιγμα της.... Όνειρα, αγάπη και ελπίδα.... μα να θυμάσαι...θέλει τόλμη η ζωή.... θέλει πείσμα και ανθρωπιά... ανθρωπιά...λέξη μόνη και ξεχασμένη.... που είσαι άνθρωπε...; που είσαι κόσμε...; είμαι ακόμη εδώ.... αγαπάω...υπάρχω...ελπίζω....