ΕΥΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΛΙΑΝΟΥ " ΑΤΙΤΛΟ"

 

Μεγαλώνουμε..

Και βαραίνουμε

Όχι από τα κιλά.. αλλά από τα αμαρτήματα..

Από τις λέξεις που δεν είπαμε..

Από όσα θέλαμε και δεν κάναμε..

Μεγαλώνουμε

Και δεν ανοίγουμε ούτε πόρτες

Ούτε παράθυρα

Ούτε καρδιές

Μεγαλώνουμε

Και όσες μετάνοιες κι αν κάνουμε

Αφού είμαστε ίδιοι

Θα βαραίνουμε σαν αγελάδες παχιές

Φτιαγμένες από φελιζολ..

Γέλια και δάκρυα

Ένα μεγάλο χνουδωτό μπαλάκι 

Τα στόματα μας

Δεμένα με χαμόγελα

διπλοβελονιά

Πλαστικό παντού

Πλαστικά τα αισθήματα

Πλαστικά τα μπουκάλια

Πλαστικά τα λόγια

Πλαστικές οι σχέσεις

Χωρίς ημερομηνία λήξης

Πεταμένες σε παραλίες

Πεταμένα στους δρόμους

Πλαστικά τα μπουκάλια

Πλαστικές σακούλες

Πλαστικά καλαμάκια

Αυτή είναι η μοναξιά

Ένα κομμάτι πλαστικό για πέταμα

που μολύνει τις φλέβες

μολύνει το μυαλό

Μένουμε στην πλαστική σιωπή

Κρεμασμένοι από μια οθόνη αφής

Γέλα

Κλάψε

Μίλα

Σώπα

Αγαπά

Κοιμήσου

Πολέμα...

Υβρίδια να υπακούμε σε εντολές 

Αοράτων φωνών

Μεγαλώνουμε

Βαραίνουμε από τον αέρα τον κοπανιστό

που μας ταΐζουν....

Υβρίδια γεννιόμαστε

Προϊόντα προς πώληση

Μεγαλώνουμε

Βαραίνουμε

Καθόμαστε σε έναν καναπέ

για να ελέγχουμε με τα κουμπιά του τηλεκοντρόλ

της δήθεν ελεύθερη ύπαρξη μας.

Εύα Πετρόπουλου Λιανου