Κωνσταντίνος Μπασούρης "Εν δυνάμει"

Βαδίζουμε ατελείς
στο πλαίσιο του εν δυνάμει,
όπου αχνές γραμμές χωρίζουν
το φως απ' το σκοτάδι.
Κι όσο η νύχτα προχωρά,
μεγαλώνουν τριγύρω οι σκιές
τόσο, που γίνονται τα όρια
ακόμα πιο δυσδιάκριτα,
σχεδόν εξαφανίζονται.

Μια σπίθα, εν δυνάμει πυρκαγιά.
Μια στάλα, εν δυνάμει χείμαρρος.
Φτιαγμένα απ' το ίδιο υλικό,
ίδια στο βάθος η ουσία,
με τα αποτελέσματά τους
αντίθετα εκ διαμέτρου.

Ακούγεται ο ήχος του νομίσματος,
καθώς στροβιλίζεται
κι εναλλάσσονται διαρκώς
οι δυο του όψεις,
πότε κορώνα, πότε γράμματα.

Είμαστε κομμάτι της αέναης περιστροφής,
όπου η μέρα διαδέχεται τη νύχτα.
Το φως και το σκοτάδι,
το Καλό και το Κακό
σε διαρκή εναλλαγή
κι αμφίρροπη πορεία.
Διάσπαρτες ατελείς μονάδες,
φτιαγμένες απ'το ίδιο υλικό,
ικανές για όλα,
για τα μεγαλύτερα ευεργετήματα,
μα και για τα πλήγματα
τα πιο βαθειά
κι ενίοτε ανεπανόρθωτα.
Πότε φλόγα που ζεσταίνει,
πότε πυρκαγιά που αφήνει στάχτες.
Άλλοτε σταγόνα που ξεδιψά
κι άλλοτε χείμαρρος
που τα πάντα παρασύρει
στο πέρασμά του.

Ακούγεται ο ήχος
που κάνουν οι σκέψεις
μέσα στην απόλυτη σιωπή,
καθώς ανελέητα σφυροκοπούν,
τότε που αναζητούμε
ανάμεσα στις σκιές
εκείνες τις δυνάμεις
που μπορούν να κάνουν
τη σπίθα πυρκαγιά,
τη σταγόνα χείμαρρο,
τον αμνό θεριό
που ξύπνησε απ' τον λήθαργο,
ακροβατώντας πάνω σε αχνές γραμμές,
καθώς βαδίζουμε ατελείς
στο πλαίσιο του εν δυνάμει.

Κωνσταντίνος Μπασούρης