Με σκέψεις αφελείς
βαδίζω προς την έξοδο κινδύνου.
Βουλιάζω μέσα στην παλινωδία των λαθών,
κυλώ αργά προς την ησυχία
των ψευδών αισθήσεων.
Πεσμένος κατά γης φυλλορροώ
ακολουθώντας τους κανόνες της πραγματικότητας.
Ξεμακραίνω, πλησιάζω
τις συντεταγμένες εκεί
που στραγγαλίζονται τα όνειρα.
Μοιράζω την ψυχή μου
σε δωμάτια σκοτεινά.
Οι τεθλασμένες γραμμές του ιδρώτα
διαβρώνουν το κορμί.
Αρνιέμαι τα εγκόσμια πλούτη,
στη στενή κλεψύδρα
σαρώνω τα σταγονίδια του χρόνου
με τα φιλιά της αμαρτίας,
καθώς τα χείλη συσπώνται
στο ρυθμό της καρδιάς.
Carpe
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου