ΓΡΗΓΟΡΙΑ ΠΕΛΕΚΟΥΔΑ "ΑΤΙΤΛΟ"

Στη στίλβη των άστρων
στη μουσική των σφαιρών
ένα τραγούδι βρήκα
κρυφό να αναστενάζει
κι είδα τον κόσμο ολάκερο
να χάνεται σ΄ένα φιλί
ραγισμένο.

Όπου σιωπούν οι νότες
και τα μάτια ενώνονται
στου λυχναριού το φως
αυτή την ώρα της σαγήνης
ακόμη και το σύμπαν κράζει
ευτυχώς που υπάρχουν όνειρα
στης μνήμης τα απόβραδα.

Σε κινούμενο χρόνο
σε μελλούμενο χρόνο
σε στάσιμο χρόνο σε χρόνο κενό
είθε η κρίση της αγωνίας μας
να μην είναι πολύ βαριά
μικρή μου μπαλάντα
για μας τους δυο.

Φύγε και πέτα ανάλαφρα
πάνω στις νότες στην καρδιά
κατευθείαν
όσων χτυπάει ακόμα
ίσως να είμαι εδώ
ίσως θα είσαι εκεί στα μελλούμενα.

Γρηγορία Πελεκούδα

Η φωτογραφία είναι από το https://gr.pinterest.com/