Carpe "Προάγγελος..."

Διασχίζω το νυχτιάτικο ουρανό,
οι τελετές των παθών ξεχάστηκαν,
μια αίσθηση που απλώθηκε
στην σκληρη πραγματικότητα.
Μια καρδιά ντυμένη πρόχειρα
στέκεται με ψυχρότητα
στου παραθύρου το περβάζι.
Ίσως να ήταν μια μικρή εκδούλευση
τα φιλιά που ανταλλάξαμε,
συνέτειναν να μείνω ασυνείδητα
δέσμιος στις αποχρώσεις του πάθους.
Στα απογοητευμένα μάτια
συγκροτούνται τα όνειρα.
Αγγίζω τη γραμμή της παρέκκλισης.
Οι ριπές των ανέμων
θρυμμάτισαν τις δυσοίωνες μορφές.
Καταπιάνομαι με την έκφραση
του προσώπου σου,
φυλάω την ανάμνηση,
η καρδιά έβαλε και πάλι
τα καλά της,
ένας προάγγελος του ρυθμικού χτύπου της.

Carpe.