Τους πολύβουους δρόμους
ιχνηλατώ σπιθαμή προς σπιθαμή,
για την αιφνίδια κίνηση
κάποιων ματιών.
Στα πρόσωπα χαράσσονται
οι συσπάσεις της καρδιάς.
Ανάμεσα σε ήχους παράξενους
ξεπρόβαλλαν οι χειρισμοί των γεγονότων.
Στις δοκιμασίες της αδράνειας
φθονούνται τα ανέμελα μάτια.
Τα βέβηλα και θαμπά χρόνια
των παραλογισμών,
πετάχθηκαν και χάθηκαν
μες στον αφρό της θάλασσας.
Ένα δάκρυ με παρακινεί
να περιπλανηθώ σ' ένα συμπόσιο
που εκτυλίσσεται
στο διάφανο του δέρματός σου.
Carpe.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου