ίσως να έτρωγα σκουπίδια,
μα θα πετούσα ψηλά
τόσο ψηλά που τα αλλήθωρα μάτια σας να μη μπορούν να κοιτάξουν
μέσα στα σύννεφα όπως ο Ιωνάθαν,
φορώντας το χαμόγελο του Μιθριδάτη
θ'αγνάντευα τα πλοία στο παρθενικό τους ταξίδι,
στους δίδυμους δρόμους της θαλάσσιας περιπέτειας
Μα ο χρόνος δεν θα πληρώσει ποτέ
οι δείκτες του ρολογιού τεντώνονται και τον καταπίνουν,
τα γουρλωμένα μάτια του ξερνούν το έμβρυο με την αθώα μορφή που δεν γνώρισε,
σαν ψάρι στη γυάλα κάνει κύκλους
όλα τον γυρνούν στο αρχικό σημείο,
κι είναι συνήθεια των φαντασμάτων να μοιράζονται μυστικά
« Invictus » - Takis Chronopoulos © November, 2023
---------------------------------------
I wish I was a seagull
would be eating trash sometimes,
but I could fly so high
that your uninhabited eyes could not see me
in the clouds, like Jonathan ;
wearing Mithridates' smile
Should adore the ships on their maiden journey
on the twin roads of the sea adventure
But time will never pay
Clock markers stretch and swallow him..
his giggled eyes drown the fetus with the innocent form he never knew,
Like fish in the glass jar makes circles
all turns him into the original point ,
It is a habit of the ghosts to share their secrets
"Invictus" - Takis Chronopoulos
November, 2023
Πίνακας - Tracy Miller art (Painting)
Εξαιρετική γραφή!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή