ΑΝΤΩΝΗΣ Θ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ "ΑΠΟΜΕINAΡI"

Κάποτε σιγοσφύριζε τραγούδια τη νύχτα.
Τώρα σφυρίζει μονάχα ο άνεμος,
προσπερνώντας τον με χαρτιά και κιτρινόφυλλα.
Τανίζει μάταια το βήμα,
απορώντας με τα ξερόφυλλα που προσπερνούν,
ίδιο ξερόφυλλο κι αυτός,
με κόμπο να του πνίγει το λαιμό
και δάκρυα στην όψη ξεραμένα.
Τανίζει μάταια το βήμα,
απορώντας με τα παλιόχαρτα που προσπερνούν,
ίδιο παλιόχαρτο κι αυτός,
που κανένας δε χάραξε πάνω του
σκέψεις και συναισθήματα.
Τανίζει μάταια το βήμα,
καθώς ακόμα ο άνεμος τον προσπερνά,
αντάμα με παλιόχαρτα και ξεραμένα φύλλα,
απομεινάρι τώρα πλέον θλιβερό
χωρίς καμμιάν ελπίδα ανακύκλωσης.

ΑΝΤΩΝΗΣ Θ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ