ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΑΝΑΣΙΟΥ - Ποιήματα για την εποχή του 1821

Ευγένιος  Ντελακρουά - Η Ελευθερία οδηγεί το Λαό

Η Ελευθερία οδηγεί το λαό

(1830 πίνακας
Ντελακρουά Ευγένιος, Γαλλία)


Η ελευθερία το λαό οδηγεί,
ερυθρό χρώμα, σκούφο φορεί.
Αρχηγός, δεν υπάρχει εκεί.
Στους δυνάστες, το όχι θα πει.

Ξυπόλητη, με τα στήθια γυμνά,
σαν αρχαία Ελληνίδα θεά,
μ’ ένα πνεύμα Ρωμαίας Λιμπερτά,
μια σημαία σηκώνει ψηλά.

Στο λαό το κεφάλι της στρέφει,
ξιφολόγχη, ντουφέκι του έχει,
θάρρος δίνει στη μάχη, να μπει,
μ’ ένα όραμα, να ξεσηκωθεί.

Με τα όπλα στο χέρι, εφορμεί.
Το καζάνι, έχει εκραγεί,
πίσω βγαίνουν πυκνοί καπνοί.
Σωριασμένοι οι πρώτοι νεκροί.

20/3/21

Γεώργιος Μηνιάτης - Σουλιώτισσες

Καπετάνισσες

Ζωσμένη τα΄άρματα,
σκαλιά ανεβαίνεις.
Για τον αγώνα,
θυσίες προσμένεις.

Φλόγα του θάρρους,
Μαντώ Μαυρογένους,
φώτισες φάρους
γι΄αυτό το γένος.

Πλοία αρμάτωσες το εικοσιένα,
Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα,
στεφάνια δάφνινα,
πρέπουν για σένα.

Με θάρρος σπάνιο,
στη δοκιμασία,
δώσατε όλη σας
την περιουσία.

Γυναίκες του Μεσσολογγίου, του Σουλίου,
της Κρήτης, της Πελοποννήσου και της Χίου,
για να μην είστε του εχθρού λεία,
αγωνιστήκατε μ΄αυτοθυσία.

Κόρη της Λήμνου,
που οδήγησες τη λεβεντιά στη μάχη,
Μαρία της Κύπρου,
που ανατίναξες την ομορφιά για το χαρέμι.

Γνωστές και άγνωστες,
στην Τουρκοκρατία,
γενναία αντισταθήκατε
στη λυσσαλέα μανία.

Ευγένιος Ντελακρουά - Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου

Χίος 1821

Με τη Χιώτικη μαστίχα,
στο νησί ευημερούσαν.
Τι προνόμια κι αν είχαν;
Πάλι δούλοι αυτοί ζούσαν.

Στο νησί ως διοικητές,
οι εχθροί θα επιβλέπουν.
Οι Σαμιώτες εγγυητές,
της ελευθερίας τρέχουν.

Μες στο κάστρο κλείστηκε,
ο εχθρός με φόβο,
μέχρι που η γη σείστηκε,
απ’ το φονικό τους στόλο.

Γιαταγάνια, δουλειά βρήκαν.
Χιλιάδες έλληνες, χαθήκαν.
Μ’ αίμα, τον τόπο μας ποτίσαν,
σκλάβους, οι εχθροί μας πουλήσαν.

Κανάρης με ναύτες, τολμήσαν,
τη νύχτα γιορτής των εχθρών,
το γλέντι αυτών πυρπολήσαν,
στη μνήμη χιλιάδων νεκρών.

21/3/2021

Νικηφόρος Λύτρας - Η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας από τον Κανάρη

Η πυρπόληση της ναυαρχίδας

Κανάρης και ναύτες κοιτάζουν
μια πράξη πολύ σθεναρή.
Κουπιά μες στο κύμα ταράζουν,
με δύναμη πυρπολητή.

Καπνοί και εκρήξεις τυλίγουν
το πλοίο –αρχηγό των εχθρών.
Κατάρτια σταυροί απολήγουν
στη φλόγα των ουρανών.

Λευκή η σημαία ανεμίζει,
σταυρός γαλανός στο πανί,
το κύμα χαϊδεύει που αφρίζει,
στους ναύτες που κάνουν κουπί.

Το θάρρος, η τόλμη ωριμάζουν,
ψυχή και καρδιά ισχυρή.
Οι έλληνες δρόμο χαράζουν,
στις θάλασσες μ’ ένα σκαρί.

22/3/2021

Ευγένιος Ντελακρουά - Σφαγή της Χίου 

Η σφαγή της Χίου

Τον πίνακα ώρα κοιτάζω,
φιλέλληνα Ντελακρουά.
Η φρίκη αφανίζει τα πάντα,
με άλογο ποδοπατά.

Καμένος ο τόπος στο βάθος,
τα πτώματα φτιάχνουν βουνά,
κανείς δε γλιτώνει το πάθος,
να σφάξουν οι εχθροί τα κορμιά.

Η θάλασσα σκούρα πενθεί.
Ο θάνατος κυριαρχεί.
Η μαύρη σκιά απειλεί:
«Κανείς σας δε θα σηκωθεί».

Τα μάτια τ’ αλόγου φοβούνται.
Τι κάνει ρωτάνε κι αυτά.
Συνένοχα στο γιαταγάνι,
μιας μοίρας που μόνο πονά.

22/3/2021