Έγινε ο κόσμος φοβικός
ανασφαλής διστακτικός
σ όλης της γης τον χάρτη
δέσμιος του εφιάλτη
Η θλίψη της αγάπης
και του έρωτα ο φράχτης
άνθρωποι και αγάλματα
της ίδιας μήτρας κράματα
Στης φυλακής της τα κελιά
βουβή η ψυχή χωρίς μιλιά
τα αισθήματα θρηνούν
την έκφραση ζητούν
Στο εμβόλιο ελπίζουν
την ανοσία χτίζουν
σκοπός η ελευθερία
ορθής ζωής πορεία
Ελένη Θ.Π.Λουκά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου