Δακρυσμένοι ουρανοί και μία φωνή,
τα χρώματα της αναδύει η ψυχή,
ζωγραφίζει κάθε αόρατη ρωγμή,
στις νότες ένα χάρτη ψάχνει να βρει.
Βιβλίο με δύο όψεις σεβαστό,
όταν δεν βρίσκεις μια άλλη οδό,
για τον κόσμο σου να μιλήσεις,
ψυχές στο ερώτημα να μυήσεις,
στων ιδεών το νάμα να βαφτίσεις.
Με τα φτερά της τέχνης σαν πετάς
το φως η το σκοτάδι σου σκορπάς,
όταν με την φωνή της τέχνης μιλάς
στο ιερό της με ασέβεια μη πατάς.
Αγνές μύχιες σκέψεις αποζητά
τον σεβασμό σου θέλει η Θεά
στο βωμό της μην ασελγήσεις,
τον σκοπό της μη παραποιήσεις.
Θα ψηλαφίσεις, θα εντρυφήσεις,
για τα κρυφά δάκρυα θα μιλήσεις,
έστω και αν κάποτε μετανοήσεις
που απέτυχες να τα σβήσεις.
Άχραντο μυστήριο να κοινωνήσεις
ένα κόσμο καλύτερο να γεννήσεις.
Της λάμψης του χρυσού απαρνητής,
αδυναμιών και παθών στοχαστής.
Η παραζάλη των παραισθήσεων
το σκοτάδι των ψευδαισθήσεων
η ματαιοδοξία που παραφυλά ,
παίρνουν το άγιο φως μακριά.
Όταν μιλάς στα ένστικτα τα χαμηλά,
εύκολος ο δρόμος. Δαίμονας κυβερνά.
Τις σκιές, με εφήμερη λάμψη κρύβεις
και τα τριάντα αργύρια κερδίζεις.
Στις αράδες σταυροφόρος αναζητά,
στο θάμπος άγιους τόπους αποζητά,
παράδεισους και εφιάλτες διασχίζει,
αποδιωγμένους ήλιους αναδύει,
μοναχικά … με της τέχνης τα φτερά .
Μ.Γ. …
Μιχάλης Γεωργούλης
Photo Luke Woodford
Από https://500px.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου