ΑΛΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ - ΓΙΩΤΑΚΟΥ "Η προσμονή..".(δημοτικοφανές)

Απλώνει η νια η κοπελιά τα χέρια ως τ’ αστέρια.
Αγκάλη παίρνει απ’ αυτά κι αρχίζει το τραγούδι,
τραγούδι μεσ’ απ’ την καρδιά αγαλινό και θείο!
Πες μου γλυκέ και ακριβέ, πού πας μακριά πο μένα,
σα βουτηχτής σε πέλαο γιομάτο από κοράλλια,
σα σύννεφο που χάνεται ολοένα στα ουράνια;

Φεγγάρι ψάχνει η κοπελιά, σαν το βραδάκι φτάνει
και μέσα κει στοχάζεται το νιο που λαχταράει!
Κι’ έρχετ’ ο ήλιος ο αυγινός κι η νια ξανά προσμένει..
Τα μάτια στρέφει στη στεριά, στη θάλασσα τηράει!
Θερμά τηνε παρακαλεί, θερμά την ικετεύει..

Φέρε μου θάλασσα γλυκιά το νιο που αγαπάω,
φέρε το παλληκάρι μου, που πάει μακριά στα ξένα..
Σμαράγδια χύνει δάκρυα, σαπφείρια και διαμάντια!
Κι’ η θάλασσα την άκουσε και στον καημό λυγάει..
Γλυκιά ροδόxρους η αυγή ξυπνά τη νια κοπέλα
και μέσα στην αγκάλη της βρίσκει το παληκάρι!

Ήρθες καλέ μου κι’ ακριβέ; Ήρθες χαρά και φως μου;
Κύμα από χάδι ατέλειωτο γιομίζει την ψυχή της..
Λάμπει ψηλά ο ουρανός, λάμπει κι’ η νια κοπέλα
απ’ την Ολύμπια ομορφιά του νιού που ‘χει..
στο πλάι!!!!!!!
…………

Στίχοι : Αλίκης Οικονόμου Γιωτάκου

Σύνθεση-Ερμηνεία- Παραδοσιακό κρουστό : Χλόη Λάμπρου

Σαντούρι: Αγγελική Βαλέλη

Bίντεο - Antonis Arvanitis