ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ “Η ΓΟΡΓΟΝΑ”

Σ' ενα νησι...

απομερο...

μια λαμψη...

φτιαχνει Φαρο...

κι εγω δεινος...

Ταξιδευτης...

ειπα να...

σουλατσαρω...

Σαλπαρω...

σωμα και ψυχη...

στου Ηλιου...

την Πατριδα...

κι ακροπατω...

στο ονειρο...

να βρω...

μια Ηλιαχτιδα...

Μια Θαλασσα...

με ρωτησε...

αν ψαχνω...

μονοπατι...

κι εστειλε...

μια γοργονα της...

να ζωγραφισει...

χαρτη...

Θα πας εδω...

θα πας εκει...

λιμανια...

θα πατησεις...

μα τον δικο μου...

τον βυθο...

μην τονε...

λησμονησεις...

Συνεχισα...

καμαρωτος...

την ενδοξη...

πορεια...

μα η φλογα...

ξαφνου χαθηκε...

στης ληθης...

την ναυτια...

Αχ...ξεχασα...

κοκονα μου...

να βαλω...

σημαδουρα...

εκρυψα ομως...

στην καρδια...

"Ψυχης"...

ανεμοδουρα..!!

Αγγελος Δημητροπουλος