ΤΖΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ "Άρωμα λεβάντας"

Της Περσεφόνης αχαλίνωτες ορμές 

θεία τροφή στα μεστωμένα στάχια.

Θυμάσαι; 

εκεί ολόγυμνοι κρύψαμε την ντροπή μας.

Ατέλειωτο χρυσοκίτρινο πέλαγος 

του λιβαδιού το τρεμούλιασμα. 

Θυμάσαι; 

εκεί με πάθος δείξαμε τη νιότη μας.

Λάδι αιθέριο στον ίσκιο του κιονόκρανου 

της άγριας λεβάντας τα ξεραμένα άνθη.

Θυμάσαι;

εκεί αφήσαμε τα ίχνη του κορμιού μας. 

Mυημένων πρόσταγμα στην πανσέληνο 

των απόκρυφων αστεριών ο ερχομός.

Θυμάσαι; 

εκεί ανέμελα μετρήσαμε το μπόι μας.

Αλύπητο του χρόνου το περπάτημα 

του «εγώ» μας τις γωνίες αμβλύνει. 

Γεράσαμε•

τι λες, πάμε μια βόλτα στην Ελευσίνα;

γιώργος θ. τζιας 

από τη συλλογή «ονείρων κέρασμα»