Το να γυρίζω το βλέμμα
μέσα μου
είναι η ψυχοθεραπεία μου.
Ενίοτε και η δύναμη
να επιζήσω.
Δεν μας πνίγουν
οι φουρτούνες.
Δεν μας τσακίζουν
οι κακοτοπιές.
Μονάχα αν αφεθούμε.
Αν αναλογιστώ
πόσες φορές άντεξα...
Λύγισα αλλά σηκώθηκα.
Κανείς φόβος
δεν θα ξανασκεπάσει
τα όνειρά μου.
Κι αν τώρα έχω πέσει
από το συννεφάκι μου
θα βρω τρόπο
σύννεφο να μου χαρίσω.
Να το θυμάσαι εαυτέ μου...
Ασπρόρουχα είναι οι ψυχές
που ζουν στο φως.
Ευαγγελία Λυμπεροπουλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου