ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ {Πόσο εύκολα ...}

Πόσο εύκολα συνήθισαν 

τα μάτια μας σε τόση θλίψη.

Έγινε η σκληρότητα δέρμα φορεμένο

άκομψο και κραυγαλέο.

Κραυγάζει η μοναξιά.

...και εσύ κοιτάς...

Άλλοθι στο στόμα η ελπίδα

να ξεγελά την ύπαρξη

αφού της αφαιρέσαμε

κάθε της αξία.

Λέξη αβάσιμη έμεινε 

να θρυμματίζεται στα χείλη.

Αδειάζουμε στα αζήτητα υποσχέσεις.

Καρτερούμε...δεν ξέρω τι;;

Βαδίζουμε...για πού;;

...και συνεχίζουμε...

...και συνηθίζουμε...

Ευαγγελία Λυμπεροπούλου

Περισσότερα ποιήματα της Ε. Λυμπεροπούλου :http://eyaggelina12345.blogspot.gr/