Αλέξανδρος Β. - Ο παράλληλος κόσμος του

Ζούσε σε ένα δικό του, παράλληλο κόσμο.

Στα βήματά του, ηχούσαν μελωδίες.

Χρώματα υπήρχαν, χαρούμενα και έντονα.

Άπλετο παντού, του ήλιου το φως.

"Έχω όσα πιστεύω ότι μου αξίζουν, εδώ δε ρωτάω γιατί και πως".

Μεταφερόταν με τη δύναμη της σκέψης του,

από τη μία άκρη του κόσμου του, στην άλλη.

Εκείνο το βράδυ, ξάπλωσε στο κόκκινο,

ένα έγινε με αυτό,

έβγαλε φτερά.

"Έμαθα επιτέλους να πετώ.

Όλα είναι πιο ωραία, όταν έχω τα μάτια ανοιχτά".

Τα υπόλοιπα χρώματα, μέχρι το πρωί χόρεψαν.

Γνώριζαν, το κόκκινο φέρνει ζάλη,

όποιος στην καρδιά του το φορά, δε σκύβει το κεφάλι.

Ίσως για πάντα το χάσει

ή στα μάτια, θα έχει το θάρρος,

τον ήλιο να κοιτάξει.

Αλέξανδρος Β.  (κείμενο, βίντεο)

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://stixopoiimatakaikeimena.blogspot.gr/