Giouli Maraveli "Το προξενιό...1956.! "

ο γάμος των γονιών μου 1957... Giouli Maraveli

-Άντε βρε φιλενάδα πότε θα έρθεις να με επισκεφτείς στα Γιάλτρα της Αιδηψού.?

Δύο χρόνια παντρεμένη εδώ και ακόμη να έρθεις.

Έγραφε η Αθανασία η φίλη η αγαπημένη της μητέρας μου κάθε φορά που αλληλογραφούσαν.

Είχε γνωριστεί με τον άντρα της στο χωριό της κοντά στα Φάρσαλα

όταν αυτός υπηρετούσε την στρατιωτική του θητεία εκεί.

Ο Δήμος Μπουροδήμος όμορφο παλικάρι ψηλός και καλός

ήταν ο μεγάλος έρωτας της Αθανασίας..

Παντρεύτηκαν με το που τέλειωσε την θητεία του και ήρθαν να μείνουν στα Γιάλτρα.
Όμως η καλή της το είχε βάλει αμέτι μωχαμέτι να φέρει και την φιλενάδα της 

κάτω και να την παντρέψει. Έτσι θα την είχε κοντά της.
Αφού τελείωσε ο θερισμός στον κάμπο,ετοίμασε την βαλιτσούλα της 

και ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι από τα Φάρσαλα για την Αιδηψό.
Πρωτόγνωρα μέρη για την Κατίνα. 

Άλλαξε πέντε συγκοινωνίες, μέχρι σε δυο καράβια μπήκε..ένα από τα Καμένα(Βούρλα)...έβγαλε τα''συκώτια'' της,άμαθη στο κούνημα της θάλασσας,

 για να φτάσει να πάρει και το άλλο το καραβάκι από τα Λουτρά Αιδηψού προς τα Γιάλτρα.

 Κάτω στο λιμάνι των Γιάλτρων, μόλις φάνηκε το καράβι,

η λάντζα (οι λάντζες ήταν μικρά σκάφη και βάρκες για μεταφορά

 επιβατών και φορτίων)βγήκε προς τα ανοιχτά για να πάρει τους επιβάτες 

και τις αποσκευές τους,που ήταν να κατέβουν εκεί.

Εκεί,στο λιιμανάκι την περίμεναν ο Δήμος με την Αθανασία για να την ανεβάσουν στο χωριό.

Η φιλενάδα της είχε βάλει ενα χράμι πάνω στο σαμάρι του μουλαριού για να καθίσει πιο αναπαυτικά.

Πολύ όμορφο μέρος..δεν χόρταινε να βλέπει απο ψηλά που κάθονταν,

την θάλασσα πέρα...και τα καράβια να πηγαινοέρχομαι.

Πολύ πράσινο και όλα τα αμπέλια περιποιημένα και γεμάτα σταφύλια.
Τα δέντρα πολλά γεμάτα κι αυτά με τους καρπούς τους,.Αχλαδιές,,αμυγδαλιές,,συκιές
ότι μπορείς να φανταστείς.Και πίσω τους το καταπράσινο δάσος γεμάτο πεύκα,κουμαριές,σκίνα,αγράμπελη...ευλογημένος τόπος...τον αγάπησε.
Και εκεί που περπατούσαν με την φίλη της για την Αγιά Σωτήρα ,νάσου κι ένα μελαχρινό παλικάρι πάνω στο άλογό του καλπάζοντας στο μονοπάτι δίπλα στην θάλασσα.

Τις χαιρέτισε με ένα κούνημα του κεφαλιού,και συνέχισε τον δρόμο του.
Κεραυνός στο κεφάλι της Κατίνας..τον ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά.
Φιλενάδα μ'αρέσει ...κάντε κάτι με τον Δήμο.
Δεν χρειάστηκε να κάνουν τίποτα...μάλλον δεν πρόλαβαν.

Μια βδομάδα στα Γιάλτρα και έκαψε την καρδιά του Κωνσταντή του Μαραβέλη.
Ήρθε προξενητής σταλμένος από την οικογένειά του και την ζήτησε σε γάμο.
Μην το σκέφτεσαι καθόλου της είπε ο Δήμος.
Οικογένεια νοικοκυραίων με την περιουσία τους μεγάλη,τα κτήματα γεμάτα γεννήματα(καρποφόρα),τα αμπέλια πολλά με δικό τους πατητήρι και βαρελόσπιτο.,

και ανεμότρατα στην θάλασσα που την δουλεύουν με τον κουμπάρο τους.

Κορίτσι με αρχές η Κατίνα,είπε ότι έχει οικογένεια στην Θεσσαλία,τους γονείς της ,

τα αδέλφια της,έπρεπε να έρθουν να της ζητήσουν το χέρι στα Βρυσιά Φαρσάλων.
Την επομένη αφού χαιρέτησε την φίλη της και όλη την γειτονιά που είχαν γνωριστεί..αγαπησιάρα γυναίκα ήταν...την συμπάθησαν όλοι.

Είχε χιούμορ,ήταν ευχάριστη,εμφανίσιμη και νοικοκυρά από της καλές..

Σ'όλο το ταξίδι της επιστροφής την έτρωγε η αγωνία.

Τι θα πει ο πατέρας της.?Θα τη έδινε στα ξένα.?
Μόνον οι φτωχοί άφηναν τις κόρες τους να παντρευτούν σε μακρινούς τόπους.
Μα η οικογένειά της είχε προκοπή.

Από τριάντα στρέμματα είχε για κάθε μια από τις τρεις κόρες του ο πατέρας της.
Και όλα στον κάμπο...εύφορη γη..!!!!!!
Το στομάχι της έφτασε στο στόμα από την αγωνία...της κόπηκε η όρεξη,μπουκιά δεν κατέβαινε.
Θα μας πεθάνει το παιδί ...τι είναι αυτά που κάνεις,έλεγε η κυρά Σταυρούλα στον άντρα της.
-Εμείς δεν είμαστε ξεβράκωτοι να δώσουμε το παιδί μας στα ξένα,απαντούσε ο πατέρας της.
Και μια Κυριακή καθώς κατηφόριζαν από την εκκλησία,

είδαν το λεωφορείο να κατεβάζει στην δημοσιά δυο νοματαίους.
Έναν άντρα και μια γυναίκα,καλοβαλμένους και καλοντυμένους,με βαλίτσα και δυο δέματα.

Που είναι το σπίτι του Γιώργου του Γκέκα.? ρώτησαν τον πατέρα της.
Εγώ είμαι αυτός που ψάχνετε,ποιοι είστε και τι θέλετε.?
Δεν νομίζω να μην είστε φιλόξενος άνθρωπος και να θέλετε εδώ στην μέση του δρόμου

 να σας πούμε τι θέλουμε.?
Συγχωράτε με είπε ο πατέρας της,κοπιάστε στο φτωχικό μου.
Με τους ξένους μπροστά και τα αδέλφια της να κουβαλούν τις αποσκευές

 και την μάνα της και την μεγάλη της αδελφή από κοντά,φτάσανε στο σπίτι ,

στην άκρη του χωριού ,κοντά στο λιβάδι.

Πέτρινο σπίτι χτισμένο πριν λίγα χρόνια,όπως και όλα του χωριού,

με ρυμοτομία σχεδίου πόλεως με φαρδιούς δρόμους ,πλατεία μεγάλη,εκκλησία νέα του Αγ.Αθανασίου,κοινότητα,αστυνομία.
Οι μεγάλοι σεισμοί τον Απρίλη του 1954 είχαν ισοπεδώσει όλα τα πλίνθινα σπίτια του χωριού.
Τα μόνα που έμειναν όρθια ήταν τα κτίσματα του κονακιού που ήταν πέτρινα και καλοχτισμένα.

 Η εκκλησία του χωριού ράγισε παντού και ξεκόλλησαν σχεδόν όλες οι αγιογραφίες που ήταν ζωγραφισμένες απο λα'ι'κούς ζωγράφους και ήταν ακατάλληλη για χρήση.

Η μισή σάρισε από την πλευρά της Αγίας Τράπεζας. 

Ήταν μεγάλη εκκλησία για χωριό.Με γυναικωνίτη πάνω,όλο ξυλόγλυπτα.Γεμάτη αγιογραφίες ..
Η πλαϊνή πόρτα από την αριστερή πλευρά των αντρών,
είχε μια τρομερά εκφοβιστική τοιχογραφία.

Έδειχνε τον χάρο με τους βοηθούς του να παραλαμβάνουν τις ψυχές.

Στα χέρια του κρατούσε μια ζυγαριά και τις ζύγιζε.
Αν οι αμαρτίες τους ήταν πολλές,η ζυγαριά έγερνε από την πλευρά της κόλασης,που ήταν γεμάτη καζάνια με ανθρώπους που έβραζαν και πολλά βασανιστήρια.Αν οι αμαρτίες ήταν πολύ λίγες,τότε πήγαιναν στον παράδεισο,που ήταν γεμάτος όμορφα δέντρα ,πουλιά και ζώα που χαμογελούσαν ευτυχισμένα.Ώσπου να καταφέρουν οι χωριανοί να συμμαζευτούν και να χτίσουν καινούρια εκκλησία,έφτιαξαν με σανίδες μια πολλή μεγάλη παράγκα που κάλυψε και την παλιά χτιστή Αγία τράπεζα της μισογκρεμισμένης εκκλησίας τους.
Το σπίτι είχε δύο δωμάτια μεγάλα δεξιά κι αριστερά της εισόδου.
Έμπαινες κατευθείαν απο την είσοδο στο χώλ που ήταν αρκετά μεγάλο και έβγαινες απο την πίσω πόρτα ακριβώς απέναντι ,για να πας στην κουζίνα και την αποθήκη στην πίσω πλευρά και κολλητά στο σπίτι.
Τους φιλοξένησαν στο καλό δωμάτιο.Πάνω στο φαί ο ξένος συστήθηκε,

σαν Σεραφείμ Κων.Μαραβέλης,απο δώ η γυναίκα μου η Παναγιού.
Θέλουμε να πάρουμε την Κατίνα για νύφη στον πρωτότοκο γιό μας τον Κωνσταντή 

που την αγάπησε με το που την είδε..και δεν μας νοιάζει αν έχετε προίκα η όχι

 ...έχουμε εμείς περιουσία να ζήσουν καλά.

Σας φέραμε και καλούδια απο τον τόπο μας και τα κτήματά μας....μια νταμιτζάνα κρασί,

χταπόδια λιαστά,παστές σαρδέλες,σταφίδες,σύκα ξερά,σουτζούκια,αμύγδαλα,καρύδια,πετιμέζι.
Για την νύφη μας,χρυσαφικά και μια λίρα.
Ούτε που πρόλαβε ο παππούς μου ο Θεσσαλός να ανοίξει το στόμα του.
Ευφυέστατος,μορφωμένος και με μεγάλο λέγειν ο άλλος μου παππούς
ο Ευβοιώτης τον τούμπαρε.Ξέχασε και τις αρχές και τα λόγια του....
Ας είναι καλά και οι δύο εκεί ψηλά που βρίσκονται και με κοιτούν να γράφω...