Αμολυντος Ανθισταμαι...
στα προσκαιρα τα μελια...
ανιχνευτης περπατησιας...
σ' απατητα λημερια...
Περιδιαβαινω θαλερος...
τον μαχαλα της Νιοτης...
και ρομαντζαρω αδολα...
σαν αλλος Δον-Κιχωτης...
Ελευθερα πεταγματα...
πηγαινουν στην Ψυχη μου...
στου Αετου την αγκαλια...
κρυβω την αντοχη μου...
Ολος ο κοσμος μια ματια...
ενα Ουρανιο κατι...
μια ενωση αμεθυστη...
στων Προσμονων το παρτυ...
Αν ηρθα να σ' επισκεφθω...
ειναι γιατι ελπιζω...
να φωτιστει ο Ανθρωπος...
στους Ουρανους που χτιζω...
Αχ...πληγωμενη μου Καρδια...
Αγαπη σε γεμιζω...
και με την πενα της Ψυχης...
Ζωη...σε "καλλωπιζω"..!!
Αγγελος Δημητροπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου