Χριστέ μου .
Πόσα δάκρυα .
Πόσες ανέλπιδες νύχτες .
Πόσο σκοτάδι ψυχής .
Πόσος πόνος .
Πόσα τραύματα ...
Σε συναντάω …..
Στα μάτια των αστέγων .
Στη μοναξιά των μεταναστών .
Στα δάκρυα των κακοποιημένων παιδιών .
Στις άδειες πλατείες .
Στην φτώχεια .
Στην απελπισία .
Στη μοναξιά .
Στην απόγνωση .
Στο φόβο .
Στα πληγωμένα χέρια των εξαρτημένων ατόμων .
Στο παγκάκι με τις σακούλες τα κουρέλια και την απελπισία ...
Στα νυχτερινά βήματα της κυνηγημένης πόρνης .
Στα αδιέξοδα .
Στα τρύπια , ξυπόλητα όνειρα .
Στις πέτρινες , ψεύτικες υποσχέσεις .
Στον μοιρολόι μιας λαβωμένης Άνοιξης .
Σ΄ ένα καντηλάκι που σιγοκαίει .
Σ ' ένα βασιλικό που ανθίζει .
Στα χρώματα της γαλανόλευκης .
Στους ξεριζωμένους .
Στους ξενιτεμένους .
Στα εξωκλήσια .
Στο Αιγαίο .
Στα κύματα .
Στα κοχύλια .
Στην απόγνωση .
Στις φυλακές .
Στα αναμορφωτήρια .
Σ ' ένα νησί μεσοπέλαγα .
Σ ' ένα ηλιοτρόπι .
Σ ένα βράχο ραγισμένο .
Σ ΄ ένα γεράνι τρομαγμένο .
Σε συναντάω …..
Στη γέννηση .
Στο θάνατο .
Στην προσευχή .
Στην εξομολόγηση .
Σε μια κόκκινη παπαρούνα .
Παντού σε συναντάω ...
Εναποθέτω τα δάκρυα μου .
Και τις ελπίδες μου σε σένα .
Κάθε Χριστός και ένα κρυμμένο τραύμα .
Κάθε Χριστός και ένα κρυμμένο θαύμα …
Santina konstantinidou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου