Στην σιωπή,ψάχνω Εσένα.
Στην διατήρηση αυτής,
κρεμάται η προσμονή μου.
Μα οι φωνές πολύβουες,
πληγώνουν την ακοή μου.
Στο σκότος βλέπω τα μάτια Σου.
Και ειν'η μικρή φλογίτσα,
που τρεμοπαίζει μπρος μου.
Το δρόμο μου βρίσκω,
και γίνεσαι Εσύ,το Φως Μου.
Δρόμους βαδίζω.Προσανατολισμός;
Πληγιάζονται τα πόδια μου,
περάσματα μου στέλνεις.
Λένε,τα απολωλότα πρόβατα,
σε ίσιο δρόμο φέρνεις.
Στάθηκα Εδώ.Στης Αρχής την ανάσα.
Αλήθεια!την ένιωσα
την έχω δική μου.
Τα δάκρυα κέρδισαν
την Λύτρωση μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου