Δίπλα στη θάλασσα
Αμήχανη να κοιτάζω τα φώτα της νύχτας,
καθώς καθρεφτιζόταν στα νερά της.
Xιλιάδες σπαρμένα μάτια παντού...
Ο κόσμος ξημερώνει...
Πέρα απο τις γραμμές των οριζόντων
φεγγοβολούσε το πρώτο φως της Αυγής.
Θεέ μου (είπα)
Τόση ομορφιά πως να χωρέσει μέσα μου;
* * * *
Τα χέρια όπως πάντα τους αβέβαια,
το χάδι μετέωρο στους κραδασμούς των κυμάτων.
Οι λέξεις κρύβονται πίσω απο τον μπερντέ του καπνού.
Ενα τσιγάρο σιγοκαίει στο τασάκι...
Για όλα είπαμε ή σχεδόν για όλα...
Κανείς όμως δεν τόλμησε να πει μια λέξη,
σ' αυτή την πόλη των εκατομμυρίων μόνων.
* * * *
Σε λίγο ξημερώνει...
Αντίο
Χάρηκα
μια βιαστική αγκαλιά...
Κανείς δεν είπε,
κανείς δεν τόλμησε.
Κι έμεινε το φιλί αταξίδευτο
στην άκρη των χειλιών μας,
να κόβει σαν γυαλί.
Και τώρα;
Κάθε φορά που μιλώ για σένα
ματώνουν οι λέξεις..
M-Λαμπράκη
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://pyroessa-artemusica.blogspot.gr
Eυχαριστώ πολύ για την φιλοξενία, Γεωργία μου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό δημιουργικό μήνα εύχομαι !!
Μαρία μου χαρά μου να σε φιλοξενώ ..καλό μήνα !!
Διαγραφή