Οι Genesis ήταν ένα βρετανικό συγκρότημα που δημιουργήθηκε το 1967 και σταμάτησε κάπου στο 1998. Η μουσική τους είναι δύσκολο να χαρακτηριστεί, παρ’ όλα αυτά, συγκροτήματα τύπου Genesis συνεχίζονται να αποκαλούνται με τον γενικό όρο progressive rock. Οι συνθέσεις που πέτυχαν οι Genesis μέσα στα άλμπουμ τους είναι μοναδικές, ενώ μπαίνουν άνετα στη λίστα με τα μεγαλύτερα συγκροτήματα όλων των εποχών.
Ο δίσκος Trick of the Tail είναι από τους δίσκους που αντιπροσωπεύουν την μουσική πολυπλοκότητα των Genesis. Κυκλοφόρησε το 1976. Οι Genesis είναι στη φάση που ο Peter Gabriel έχει αφήσει το συγκρότημα και έψαχναν για ένα μόνιμο τραγουδιστή, θέση που κάλυψε ο Phil Collins. To άλμπουμ ηχογραφήθηκε στα Trident Studios μέσα σε ένα δίμηνο το 1975.
Λίστα κομματιών
Πρώτο μέρος
1. Dance on a Volcano
2. Entangled
3. Squonk
4. Mad Man Moon
Δεύτερο μέρος
5. Robbery, Assault & Battery
6. Ripples
7. A Trick of the Tail
8. Los Endos
(η πολυπλοκότητα της μουσικής και στιχουργικής σύνθεσης του Trick of The Tail δεν μπορούν να αναλυθούν εύκολα, για αυτόν τον λόγο δεν υπάρχουν θεματικές αναλύσεις για τον δίσκο...όλες οι αναλύσεις είναι προσωπικές και σας συνιστώ να κάνετε το ίδιο, ώστε να κουβεντιάσουμε το εκπληκτικό μεγαλείο των Genesis)
Ανάλυση δίσκου
Η ανάλυση του δίσκου είναι πολύ δύσκολη, καθ’ ότι η μουσική των Genesis δεν μπορεί να αναλυθεί εύκολα. Θα εξετάσουμε τα κομμάτια με αλλαγές μουσικών θεμάτων, ενώ λίγα πράγματα θα ειπωθούν για τους στίχους.
Dance on a Volcano
Ξεκινάμε από την πρώτη πλευρά του δίσκου, στην οποία συναντάμε ως πρώτο κομμάτι ένα από τα 2 αγαπημένα μου μέσα στο δίσκο, το Dance on a Volcano. To τραγούδι ξεκινάει με μια πολύ μελωδική επική υποτονική εισαγωγή, με πολλά breaks των drums και ρυθμικές αλλαγές, δείχνοντας το μεγαλείο αυτού που θα επακολουθήσει μουσικά και στιχουργικά. Μετά το τελευταίο break θα μπει το βασικό τέμπο του κομματιού(δεν είναι διόλου συνηθισμένο), το οποίο θα εντάξει τον ακροατή στη μελωδικότητα του δίσκου. Μέσα σε 1 λεπτό, οι Genesis έχουν καταφέρει να σου δείξουν κάτι μεγαλειώδες και περίπλοκο, αλλα ταυτόχρονα πολύ μελωδικό και ουσιαστικό. Με το που μπαίνει το πρώτο κουπλε, έχουμε μια πανδεσία ρυθμού άρσης και όχι της βολικής θέσης, ενώ στο background ακούμε πλήκτρα και κιθάρα να τονίζουν περισσότερο το σημείο αυτό, καθώς μαζί με τους στίχους κάτι θέλει να περάσει. Έπειτα μπαίνει ξανά το μελωδικό σημείο που ήρθε μετά την εισαγωγή. Μπαίνοντας ξανά στους στίχους, συνεχίζουν να εντάσσονται όλο και περισσότερα στοιχεία στο κομμάτι, κάνοντας το ακόμη πιο πολύπλοκο. Κάπως έτσι εκτυλίσσεται, μέχρι το σημείο του τελευταίου ενάμισι λεπτού που πλέον απλά δεν καταλαβαίνεις κυριολεκτικά τι γίνεται στο κομμάτι! Στιχουργικά έχει πολλές υποκειμενικές ερμηνείες καθώς η γλώσσα του είναι βαθιά μεταφορική. Κυριολεκτικά στους στίχους, θα συναντήσουμε την εικόνα ενός θηριώδους ηφαιστείου που είναι έτοιμο να εκραγεί, τη στιγμή που πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να το ανέβουν, άλλοι φτάνουν στην κορυφή, άλλοι δεν τα καταφέρνουν, άλλοι είναι ακόμα στους πρόποδες, ενώ ψηλά γίνεται μια διαμάχη ανάμεσα σε αυτούς που έφτασαν. Ακόμη αναφέρει και ότι αυτοί που έφτασαν κάποια στιγμή αρχίζουν και χορεύουν. Εντελώς υποκειμενικά, διέκρινα την αλληγορική αναφορά των Genesis προς την κοινωνία και τις λειτουργίες της, την επιβίωση των ανθρώπων μέσα σε αυτή, καθώς και το αν φτάσεις και μπεις σε αυτή, είναι αυτό που λαϊκά λέμε «αφού μπήκες στο χωρό, θα χορέψεις». Φυσικά, παντού δίνονται υπαινιγμοί για την κοινωνία, καθώς πολλοί δεν καταφέρνουν να επιβιώσουν, ενώ υπάρχουν διαμάχες και κόντρες στην κορυφή για το ποίος θα παραμείνει εκεί.
Entagled
Το επόμενο κομμάτι που θα συναντήσουμε είναι το λατρεμένο(για μένα) Entagled. Ένα εξαιρετικά μελωδικό και λυρικό κομμάτι, το οποίο σε ταξιδεύει σε άλλες διαστάσεις. Και σε αυτό το κομμάτι θα παρατηρήσουμε δυσκολία κατανόησης των μουσικών σημείων καθώς και των στίχων. Για άλλη μια φορά, οι Genesis μεγαλουργούν στιχουργικά, καθώς φαίνεται ένας άντρας να ονειρεύεται, εικόνες δίχως ήχους και ανώφελες καθημερινές ανθρώπινες ασχολίες, καθώς το νόημα της ζωής χάνεται μπροστά στον υλισμό και τον τρόπο ζωής της κοινωνίας, όπου όταν μεγαλώνουμε και ξεφεύγουμε από τη ψευδαίσθηση των παιδικών χρόνων, τότε καταλαβαίνουμε την πραγματική φύση της ζωής που, έχουμε επιλέξει ή άλλοι έχουν επιλέξει για μας, να ζούμε.
Squonk
Στο τρίτο κομμάτι του δίσκου θα συναντήσουμε ένα πιο ροκ τραγούδι, με πιο βατό ρυθμό και εμφανή τα μουσικά σημεία. Δυναμικό ροκ μπάσο, σταθερός drum ρυθμός και μπαίνουμε στο κιθαριστικό θέμα και με τη συνοδεία των πλήκτρων. Με το που εισάγεται ο στίχος βλέπουμε μια ασυνήθιστη τραγουδιστική δυναμική για τα δεδομένα των Genesis. Το κομμάτι είναι βασισμένο σε μια παραδοσιακή ιστορία που ήταν γνωστή στην Βόρεια Αμερική, την ιστορία του squonk ενός μυθικού πλάσματος που ζούσε στα δάση της Pennsylvania. To συγκεκριμένο πλάσμα, ήταν αποτρόπαιο σε εμφάνιση και κάθε φορά που έβγαινε προς τον έξω κόσμο κρυβόταν και δεν έβγαινε γιατί ντρεπόταν να εμφανιστεί. Στην ίδια ιστορία, λέγεται ότι κάθε φορά που κυνηγοί προσπαθούσαν να το πιάσουν, αυτό έκλαιγε με τόση δύναμη ώστε εν τέλει δυαλυόταν σε δάκρυα και φυσσαλίδες που σχημάτιζαν μια μικρή λίμνη. Προφανώς οι Genesis δεν έμειναν σε αυτό, καθώς παρομοιάζουν αυτό το μικρό πλασματάκι με τον καθένα από εμάς, οι οποίοι έχουμε διάφορα πράγματα να ντρεπόμαστε, δίνοντας μάλιστα περισσότερη σημασία σε αυτά παρά στο να τα ξεπεράσουμε, πράγμα το οποίο μας αφήνει πίσω και δεν μας αφήνει να ανοιχτούμε και να βρούμε πραγματικές λύσεις. Φυσικά όλα αυτά τα αποδίδει στην κοινωνία που δημιουργεί κόμπλεξ κατωτερώτητας στα μέλη της.
Mad Mad Moon
Το συναντάμε τέταρτο στον δίσκο. Είναι μια μπαλάντα, με δυναμικά σημεία ενώ προς το τέλος, με τη βοήθεια του πιάνου το κομμάτι απογειώνεται. Όλη η σύνθεση μας μεταφέρει σε έναν παραμυθένιο κόσμο, με τους στίχους να παραπέμπουν σε αφηγήση. Οι στίχοι είναι πολύ λυρικοί και μαζί με το πιάνο, που τους συνοδεύει σε κάθε βήμα, δημιουργούν μια "γαλήνια" ατμόσφαιρα ενός κόσμου πολύ πιο αθώου, αισιόδοξου, όπως υπάρχει σαν επιδίωξη σε όλους τους σκεπτόμενους ανθρώπους. Για τους στίχους δεν έχω να πω κάτι, απλά διαβάστε τους.
Robbery, Assault and Battery
Με το κομμάτι Robbery, Assault and Battery οι Genesis ξεκινάνε την δεύτερη όψη του δίσκου. Η μουσική θεωρείται σχετικά χαρούμενη, με ματζόρε συγχορδίες και νότες που πιάνουν θετικό συναίσθημα. Η φωνή φαίνεται ειρωνική και κωμική, πράγμα που μας φαίνεται κάπως περίεργο. Τις απορίες μας, τις λύνουν οι στίχοι, που αναφέρονται στο πολιτικό μας σύστημα και τις πτυχές του. Όταν υπάρχει κάποια επαναστατική ενέργεια και σκέψη, η αντίδραση του συστήματος είναι να έχουν σε επιφυλακή σύσσωμη την αστυνόμια και λόγω της ισχυρής αστυνόμευσης, οι δρόμοι αδειάζουν. Αυτό που θέλει ο στιχουργός να φανεί, είναι ότι όλο αυτό το κάνουν από το πουθενά, δηλαδή ακόμα και για πρόληψη, είναι τόσο φοβισμένοι και υπερβολικοί που προβαίνουν σε τέτοιες ενέργειες. Μέσα σε τέτοιες κοινωνίες φυσικά βρίσκονται νέοι με επαναστατική φλόγα που μπορούν να κάνουν την αλλαγή. Έπειτα περιγράφεται μια σκηνή ληστείας, που μέσω της οποίας, οι Genesis θέλουν να δηλώσουν την λεπτή γραμμή που χωρίζει την επανάσταση από το έγκλημα.
Ripples
Άλλη μια μελωδική μπαλάντα με βαθύτερο νόημα. Μουσικά, η κιθάρα και το πιάνο σχηματίζουν μαζί τέλεια μουσική αρμονία, ενώ δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου ρυθμικό όργανο. Ρυθμικά όργανα όπως μπάσο και drums θα δούμε μόνο στο ρεφραιν. Έπειτα θα ακούσουμε ένα κιθαριστικό σόλο, ενώ το υποστηρίζει πολύ καλά το πιάνο, το μπάσο και τα Drums. Το σολο είναι περισσότερο ένας άχαρος κιθαριστικός ρόλος, συνεχόμενος αλλά ασταθής, που υποδηλώνει μια αμφιβολία, μια ανησυχία, ένα χάος στην ισορροπία. Για άλλη μια φορά, ο στίχος υποστηρίζεται όπως χρειάζεται. Αν και τα λόγια αναφέρονται στην την εμφάνιση των γυναικών, οι στίχοι θέλουν να περάσουν περισσότερα μηνύματα, για τα λάθη της εφηβείας και τις επιπόλαιες πράξεις που μπορείς να προβείς αν δεν σκεφτείς σωστά.
Trick of the Tail
Περάσαμε στο κομμάτι που από αυτό, ο δίσκος πήρε το όνομα του. Η μουσική και ο ρυθμός του είναι άκρως χορευτικοί, ενώ ένα από τα μέλη του συγκροτήματος παραδέχθηκε ότι επηρεάστηκαν από το κομμάτι των Beatles με τίτλο Getting Better. Το πιάνο ελέγχει το βασικό ρυθμό του κομματιού, η κιθάρα προσθέτει τη μελωδία, ενώ η φωνή ακολουθεί το ρυθμό. Οι στίχοι έχουν επηρεαστεί από το βιβλίο του William Golding με τίτλο The Inheritors δηλαδή οι Κληρονόμοι. Το τελευταίο κεφάλαιο ονομάζεται Trick of The Tail. Οι στίχοι αναφέρονται σε έναν συγκεκριμένο χαρακτήρα, το Θηρίο, το οποίο άφησε το βασίλειό του και αποφάσισε να έρθει στον κόσμο των ανθρώπων, όμως οι άνθρωποι το έπιασαν και το έβαλαν σε ένα freak show. Αυτό για να τον αφήσουν να φύγει είπε ότι στο βασίλειό του έχει χρυσό και τον άφησαν για να τους οδηγήσει εκεί αλλά το τέρας εξαφανίστηκε.
Los Endos
Με το Los Endos, τελειώνει η δεύτερη πλευρά του δίσκου και γενικότερα ο δίσκος. Το τελειώμα των δίσκων συνήθως είναι πολύ απλό και αποχαιρετάει τον ακροατή. Η γενιά μουσικών όμως που εκτελούσαν το ’70, είχε άλλη άποψη. Μια πανδεσία μουσικών ήχων και ρυθμών, δημιουργούν μια επική μουσική σύνθεση, με την οποία οι Genesis αποφάσισαν να μας αποχαιρετίσκουν. Το συγκεκριμένο κομμάτι έχει πολλά μουσικά θέματα και αλλαγές, με πολλά όργανα να συνθέτουν μαζί το αποτέλεσμα. Genesis-Trick of The Tail, Los Endos, το τέλος...
Οι Genesis, ήταν ένα συγκρότημα που οι συνθέσεις του ξεπερνούσαν την μουσική αντίληψη ενός γνώστη. Η μοναδική τους μελωδική και στιχουργική σύνθεση είναι κάτι που ακόμη και τα μεγαλύτερα συγκροτήματα δεν μπόρεσαν να πράξουν. Τρανή απόδειξη είναι ο δίσκος Trick of The Tail. Η δική μου εμπειρία όταν ακούω Genesis είναι πάντα ένα μουσικό και εικονικό ταξίδι, ένα ταξίδι σε έναν φανταστικό κόσμο, που δημιούργησαν νότα προς νότα, ρυθμό προς ρυθμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου