Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

ΠΑΡΑΘΥΡΑΣ ΗΛΙΑΣ " Ενας σημερινός Αγιος Βασίλης"

 
 
Ο κυρ Αντρέας χρόνια τώρα ντυνόταν τα ρούχα του Αγίου κι έκανε χαρούμενους συγγενείς και φίλους. Μια γραβάτα, ένα ζευγάρι παντόφλες, παιχνιδάκια του ενός ευρώ για τα παιδιά του γείτονα, ό,τι μπορούσε να προσφέρει με τον μισθό που έπαιρνε απ' την δουλειά του. Μικρά δωράκια, μεγάλα χαμόγελα, κερδισμένος είμαι !!!έλεγε σ’ αυτούς που του λέγανε να μην χαλάει τα λεφτά του από ‘δω κι από ‘κει, για το έναν και για τον άλλον.  
- Καλά Χριστούγεννα χο χο χο!!! 
- Καλά Χριστούγεννα κυρ- Αντρέα του απαντούσε ο κόσμος πράγματι με πλατύ χαμόγελο.  
Φέτος όμως ο κυρ Αντρέας δεν έχει δουλειά. Λόγω κρίσης, τον απέλυσαν. Το ενοίκιό του απλήρωτο, το ψυγείο άδειο.. όταν είσαι στα πενήντα ποιος σε θέλει για εργάτη; Παραμονή Χριστουγέννων, έφυγε νωρίς από το σπίτι για να προλάβει το συσσίτιο του Δήμου Αθηναίων. Συχνά στη γραμμή καθώς περίμενε, γινόντουσαν Ομηρικές μάχες για το ποιος ήταν στη σειρά πιο πριν, ή πιο μετά. Είχε και την ατυχία κάνα δυο φορές να πέσουν πάνω του σαν αγριεμένα σκυλιά και το φαγητό του να χυθεί στο πεζοδρόμιο. Φαντάσου τι έχει να γίνει σήμερα που το μενού λέει γαλοπούλα γεμιστή με πατατούλες κι ένα ποτήρι κρασί. Έφτασε στην ουρά σχεδόν πρώτος πήρε το φαγητό του στο κεσεδάκι και ξεκίνησε για το σπίτι του. Στο δρόμο είδε μια γριούλα κουλουριασμένη σε κουβέρτες και κουρέλια να προσπαθεί να ζεσταθεί
-καλημέρα γιαγιά, έφαγες σήμερα ;;; τον κοίταξε με απορία είχαν να της μιλήσουν καιρό
-έχει ο Θεός παιδάκι μου! 
- και βέβαια έχει κι αυτό στο έστειλε για εσένα γιαγιά είπε και της έδωσε το φαγητό του. 

- Εσύ;;; του είπε η γιαγιά
-έφαγα πριν λίγο γιαγιά.
- Ευχαριστώ Αντρέα μου!
Μπα! που τον ήξερε και τον είπε με όνομά του, δεν θυμόταν να την είχε γνωρίσει στο παρελθόν. Επιτέλους έφτασε στο σπίτι του, έσπρωξε την πόρτα με δύναμη για να μπει μέσα, δεν πέρασαν καλά- καλά ούτε δυό λεπτά και άκουσε να του κτυπούν την πόρτα. Ανοίγει και τι να δει, τριάντα μικροί και μεγάλοι άγιο -Βασίληδες με τα χέρια τους γεμάτα πιατέλες με φαγητό κρασιά και ό,τι άλλο χρειάζεται ένα γιορτινό τραπέζι..
- χο χο χο!!καλά Χριστούγεννα κυρ- Αντρέα, είπαν όλοι μαζί σαν ενα στόμα Μπήκαν μέσα, έστρωσαν το τραπέζι μέχρι και πετρέλαιο βάλανε στη σόμπα, ζέστανε το σπίτι!!! 
- να είστε καλά παιδιά, χρόνια πολλά, καλά Χριστούγεννα! ένα παιδί τον πλησίασε , ένα μικρό κοριτσάκι, - αυτό είναι για ‘σένα κυρ- Αντρέα,- μια μικρή σακούλα με μια κορδέλα είχε μέσα το δώρο που του είχαν πάρει όλοι μαζί. Το έβγαλε έξω από την σακούλα και το κοίταξε σαστισμένα Η γιαγιά που της έδωσε το φαγητό του το πρωί, πιο νέα και πιο όμορφη κρατούσε στα χέρια της ενα μωρό. Η Παναγία η βρεφοκρατούσα κυρ- Αντρέα να σε φυλάει πάντα και να σε έχει καλά. - ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ κυρ-Αντρέα, είπε η μικρούλα, 
- έχει, έχει παιδί μου, είπε ο κυρ-Αντρέας με δάκρυα χαράς στα μάτια.







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου