ΧΑΤΖΗΜΑΤΘΑΙΟΥ ΑΘΩΣ - Παρουσίαση των βιβλίων του " Ονειρεμένος Παράδεισος" και Μικρές ανάσες ποίησης "

Ο συγγραφέας Αθως  Χατζηματθαίου θα παρουσιάσει  τα  βιβλία του «Ονειρεμένος Παράδεισος» και «Μικρές ανάσες ποίησης», Εκδόσεις  Οστρια, το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου και ώρα 19:00 μμ στο ΒΙΒΛΙΟΚΑΦΕ ΕΝΑΣΤΡΟΝ , Σόλωνος 101 Αθήνα .

*Θα διαβαστεί χαιρετισμός του Πρέσβη της Ελλάδας στην Κύπρο, κυρίου  Βασίλη Παπαϊωάννου .

*του Δημάρχου Λεμεσού, κυρίου  Ανδρέα Χρίστου

*και του προέδρου της Παγκύπριας Συντονιστικής Επιτροπής Σχολικών Εφορειών, κυρίου Ντίνου Ελληνα .

- Για το βιβλίο « Μικρές ανάσες ποίησης» θα μιλήσει ο πρόεδρος της ΕΠΟΚ δρ. Ηρακλής Ζαχαριάδης.

- Για το βιβλίο «Ονειρεμένος Παράδεισος» θα μιλήσει ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης  Λογοτεχνών κύριος Νίκος Ταβουλάρης.

Βιογραφικό Σημείωμα

Ο Άθως Χατζηματθαίου γεννήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου. Είναι απόφοιτος Σχολής δημοσιογραφίας και δημοσίων σχέσεων. Συνεργάστηκε επί σειράν ετών με διάφορα μέσα μαζικής ενημέρωσης. ηλεκτρονικά και έντυπα. Εργάστηκε στον χώρο της διαφήμισης ως κειμενογράφος και σύμβουλος εταιρειών . Αρθρογραφεί συχνά στον εγχώριο τύπο. Ασχολείται με την ποίηση, πεζογραφία, παιδική λογοτεχνία, θέατρο, τηλεοπτικό σενάριο και έμμετρο στίχο. Γράφει επίσης και κυπριακά θεατρικά μονόπρακτα και συνεργάζεται με το κρατικό κανάλι Ρ.Ι.Κ . Δουλειά του έχει συμπεριληφθεί σε εκδόσεις του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου καθώς και του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων Ελλάδας. Έχει βραβευτεί σε όλους του τομείς που υπηρετεί, σε διάφορους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα. Έχει τιμηθεί από τον Δήμο Λεμεσού για την ουσιαστική συμβολή του στην πνευματική ζωή και τα γράμματα, τόσο της Κύπρου όσο και της Ελλάδας Είναι αυτοδίδακτος ζωγράφος.

Αλλα έργα του 

*Η άλλη όψη της αγάπης 

*Το σύμπλεγμα των δύο κύκλων

*Το χρώμα των αστεριών

*Δρόμοι διαφυγής

*Πίσω από το συρματόπλεγμα

*Ροδοπέταλα στον άνεμο

*Του έρωτα ,της αγάπης, του πάθους  και της ζωής

*Μύθος και ήθη

I ) ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ 

Οπισθόφυλλο 

Πόσο ήθελε να μεγαλώσει 

Πόσο λαχταρούσε να περάσει το «όριο» της ηλικίας που του έδενε τα φτερά, 

Που τον κρατούσε φυλακισμένο στο κλουβί 

της καταπίεσης... 

Πόσο ήθελε να μεγαλώσει να απεγκλωβιστεί απ' τα γαμψά

 τους νύχια, 

Να σπάσει το κλουβί,

 Να λυγίσει τα τέλια,

 Να ξεδέσει τα φτερά του,

 Να ξεφύγει απ' τις αρνήσεις, 

Να αρπάξει την τύχη στα χέρια του

 Και λεύτερος να πετάξει στο ολογάλανο ουρανό της ζωής,

 Να γευτεί τις χαρές της, 

Να γνωρίσει τη σαγήνη της... 

Κι όταν τα χρόνια κύλησαν 

Και το πρόβλημα της ηλικίας ξεπεράστηκε 

Άρπαξε το λάβαρο της ανεξαρτησίας και ξεχύθηκε στις

 λεωφόρους της ζωής 

Κι η μαγεία της ήρθε και τον αγκάλιασε, 

Μια μαγεία όμως πολύ διαφορετική απ' αυτή που

 ονειρευόταν... 

Στην αρχή ήταν γλυκιά πιότερο κι απ' το μέλι, 

Μετά έγινε πιο πικρή κι απ' το ίδιο το φαρμάκι, 

Αυτή τη μαγεία φρόντισαν να του χαρίσουν 

Τα γεράκια που παραμόνευαν με ακονισμένα τα νύχια στη

 γωνιά του δρόμου, 

Κι όταν ήταν στις καλές του στιγμές που ήταν αλήθεια πολύ 

λίγες, 

Παρακαλούσε ο χρόνος να γύριζε πίσω, να γινόταν ξανά 

δεκαεξάρης,

Να μπει και πάλι στο κλουβί της "καταπίεσης",

 Εκεί τουλάχιστον ένιωθε ασφαλής.

 Απόσπασμα 

 ...Αυτά τα λόγια στριφογύριζαν συνέχεια στο μυαλό τού Αυγερινού. Γι’ αυτήν την πολυπόθητη μέρα ζούσε και ανέπνεε τώρα πια. Για τίποτα άλλο δε νοιαζόταν. Η αναμενόμενη επιτυχία, που έντεχνα του είχε υποσχεθεί ο Χάρης, είχε σφηνωθεί πια μέσα στο μυαλό του και μ’ αυτήν την έγνοια κοιμόταν και ξυπνούσε τώρα πια. Κούφια λόγια, που είχαν μοναδικό τους σκοπό να καταφέρουν να τον εγκλωβίσουν στα δίχτυα της εκμετάλλευσης και να μπορέσουν έτσι να του ξαφρίσουν με αυτόν τον τρόπο όλα τα χρήματα που θα του έδινε ο πατέρας του για το καινούργιο του ξεκίνημα. Κάτι που δεν άργησε και πολύ να γίνει. Ο Αυγερινός είχε πάρει πια την απόφασή του και δεν την άλλαζε με τίποτα. Ούτε τα δάκρυα της μάνας του, της κυράς Ελένης που είχε πέσει η δυστυχισμένη στα πόδια του και τον θερμοπαρακαλούσε να μη φύγει από κοντά τους, ούτε τα παρακάλια του αδελφού του, που του έταζε γη και ύδωρ, για να εγκαταλείψει αυτήν την παράλογη απόφασή του, τον έκαναν ν’ αλλάξει ιδέα.

Ο πατέρας του πια δε μιλούσε. Υπήρχε άλλωστε λόγος; Όχι δεν υπήρχε. Υπήρχε δύναμη που να μπορούσε να τον μεταπείσει; Όχι, δεν υπήρχε. Στεκόταν λοιπόν λίγο παράμερα και τους κοιτούσε με ένα βλέμμα περίλυπο και μια ψυχή κουρσεμένη από τον πόνο. Άλλωστε αυτός ότι είχε να πει στο παιδί του, το είχε πει το προηγούμενο βράδυ. Τι καινούργιο να προσθέσει τώρα. Τι άλλο να πει, αφού η απόφαση του παιδιού τους ήταν τελεσίδικη και δεν υπήρχαν περιθώρια πια να μεταπεισθεί. Έτσι λοιπόν μπροστά στην επιμονή του παιδιού τους λύγισαν. Με βαριά καρδιά, του έδωσαν την ευχή τους και μαζί και ένα γερό ποσό, που αντιστοιχούσε στην αξία του μεριδίου της περιουσίας, που θα του μεταβιβαζόταν, αν έμενε στο χωριό. Ένα σεβαστό ποσό που, αν το εκμεταλλευόταν σωστά, θα μπορούσε να κάνει θαύματα.

Έτσι την επόμενη κιόλας μέρα ο Αυγερινός, με την τσέπη γεμάτη λεφτά, αφού αποχαιρέτησε πρώτα τους γονείς και τον αδελφό του, ξεκίνησε για την Παραδεισένια πολιτεία. Για να ανταμώσει το όνειρο όπως λαχταρούσε. Να γνωρίσει τη γλυκιά ζωή όπως επιθυμούσε.

II ) ΜΙΚΡΕΣ ΑΝΑΣΕΣ ΠΟΙΗΣΗΣ 

Οπισθόφυλλο 

Η Ποίηση είναι είναι Λόγος Ιερός και οφείλει να Λειτουργείται από τους Ποιητές με αφοσίωση και ευλάβεια.Ο Αθως Χατζηματθαίου ως γνήσιος και αφοσιωμένος εραστής της Ποίησης και της Ζωής,νιώθει ενδόμυχα το βάρος αυτής της ευθύνης. Προσεγγίζει με συνέπεια και αγάπη την ψυχή του κόσμου, μια ψυχή που καθημερινά ορφανεύει όλο και πιο πολύ από τη Σκέψη και το Ονειρο που τη συντήρησαν στους αιώνες και μαρτυρεί το είναι της.

Η Ποίηση του Αθου Χατζηματθαίου προσλαμβάνει το μυστικό της ανθρώπινης φύσης και το διαθλά απειροδιάστατα στο κοσμικό κάτοπτρο. Αιωνίζει την κοσμική περιπέτεια με όρια το αιώνιο και αρρητο και το εφήμερο και φθίνον.Μεταξύ  Ζωής και Θανάτου ανασταίνει ξεχασμένες αλήθειες, φωτίζει εμνευσμένα κρύφιες διαστάσεις της καθημερινότητας και αποκαλύπτει θεσπέσιες πλευρές της προσωπικής ζωής. Είτε είναι συμβολική, είτε ρεαλιστική, είτε είναι εξπρεσιονιστική ή  υπερρεαλιστική. υπερβαίνει τα στεγανά των σχολών και των κριτικών και γίνεται μουσικό φθέγγεσθαι πλήρες νοήματος.

ΠΟΙΗΜΑΤΑ 

ΑΠΟΨΕ 

Απόψε μην κλείσεις το παράθυρό σου

 άσε με να ’ρθω σαν τον αγέρα

 να σου χαϊδέψω τα μαλλιά, 

την ώρα που η μαγεία της νύκτας 

θα λούζει το όμορφο σου πρόσωπο.

ΑΓΑΠΗ

Μην ψάχνεις 

άδικος κόπος.

 Σβήσε το λυχνάρι 

δε βρίσκεις άνθρωπο. 

Ο φάρος της αγάπης γκρεμίστηκε 

από το σαράκι του μίσους.

ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

Τι λες κοπέλα μου; 

Αυτός είναι ο Παράδεισος;

Εδώ τα παιδιά σκοτώνουν μανάδες. 

Εδώ πατεράδες βιάζουν θυγατέρες .

 Εδώ αδέλφια σφάζονται για το τίποτα. 

Εδώ πουλιέται το κορμί για δυο δεκάρες.

Κι εσύ μου λες πως είναι αυτά Παράδεισος;