Όπως όλα τα μικρά, που κάποτε
κι αυτά μεγάλωναν...
Σκαρφάλωσαν με τα τρυφερά νυχάκια τους
στην γερή μου πλάτη
Σκούπισα το σάλιο από τα πρώτα δοντάκια τους
στον σκληρό λαιμό μου.
Τώρα που με μια νοσοκόμα θάλασσα
με φροντίζουν ν' αλλάζω πάνες
Θα καταφέρω ποτέ
να εξηγήσω στα Κ ύ μ α τ α
πως προγραμματισμένος ήρθα
σ' αυτόν τον κόσμο
μόνο και μόνο
για να τα δαμάζω;
Μαίρη Μπριλή.
Εξαιρετικό και βαθυστόχαστο το ποίημα σου Μαίρη Μπριλή!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή