ΠΟΔΑΡΑΣ ΣΠΥΡΟΣ " Το κενό "

Το αδιέξοδο

Ποιος σε νιώθει

σαν κλείσεις τα μάτια

όταν η μόνη αγκαλιά είναι ένα μαξιλάρι

τότε που το σεντόνι δέχεται τα φιλιά σου

και το σώμα σου το αγκαλιάζουν τα χέρια σου

ζητώντας το βοήθεια

Ποιος σε νιώθει

σαν κλείσεις τα μάτια

όταν τα δάκρυα σου

ποτίζουν την θλίψη σου

ζητώντας έλεος

τότε που σβήνει ακόμη και το φεγγάρι

και η ψυχή σου ψάχνει μια ψυχή

Ποιος σε νιώθει

σαν κλείσεις τα μάτια

την ώρα που χάνονται τα χαμόγελα

κι' εσύ παρέα με την μοναξιά σου

παρακαλάς να ακούσεις

μια σταγόνα βροχής να κτυπάει το τζάμι σου

Ποιος σε νιώθει

σαν ανοίξεις τα μάτια

και απλώνεις τα χέρια

στο άδειο κρεβάτι σου

ψάχνοντας δυο μάτια για να δείτε παρέα τον ήλιο

Ποιος σε νιώθει

σαν ανοίξεις τα μάτια

και άγκυρες σε δένουν

με την νύχτα σου

κρατώντας δεμένο με τον πόνο σου

Ποιος σε νιώθει

σαν ανοίξεις τα μάτια

και στραγγίζουν τα δάκρυα το κορμί σου

τότε που ο ιδρώτας σου γίνεται κόκκινος

και η σκιά σου είναι ποιο ζωντανή από το σώμα

Ποιος ;

Κάπου μέσα στην νύχτα

θα υπάρχει ακόμη μια μοναξιά

αυτή σε νιώθει

20/11/2013 Σ.Π