 |
Ακούς;
αφού μιλάς συνεχώς
ακούς;
σώπασε λίγο
μη μιλάς
έτσι μπορεί να ακούσεις
τα γουργουρητά μιας ανεκπλήρωτης πείνας
το τρίξιμο κάποιων οργισμένων δοντιών
το απελπισμένο τρίξιμο τζαμιού από την ιδρωμένη παλάμη
τότε μπορεί και ν’ ακούσεις
τα ετοιμόρροπα θεμέλια στα σπίτια των λίγων τετραγωνικών
τις φοβισμένες κλειδαριές να τριπλοκλειδώνουν
τα τσαλακώματα στο δέρμα από το μόνιμο πλάκωμα στο στήθος
ένα ανώφελο χασμουρητό σου
αιτία σβησίματος κεριών
αιτία προσπεράσματος αγωνιών
αιτία παγίωσης των δυνητικών
Μη μιλάς άλλο λοιπόν
έχεις χρεωθεί την υπόλοιπη σιωπή σου
έχεις χρεωθεί την υπόλοιπη ζωή σου
έχεις χρεωθεί την υπόλοιπη ντροπή σου
Μόνο όταν έπρεπε να μιλήσεις το βούλωνες
και λούφαζες μέσα στο ψηφιακό σου τίποτα
Βούλωσε το
Χρωστάς άπειρα βλέμματα
Χρωστά τα σκουριασμένα σίδερα φυλακών
Χρωστάς μπογιές για να σβηστούν τα ψέματα
Σκάσε έστω και τώρα
μη μιλάς
τέντωσε τις κεραίες που έχεις στην καρδιά
μπορεί έτσι να ακούσεις μια φορά
τη γαμημένη φιμωμένη συνείδηση σου
τότε μπορεί και να ακούσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου