Σταγόνα-σταγόνα
με ρυθμικό σκοπό
χτυπούσε με τα δάχτυλά της
η βροχή το τζάμι
εκείνο
άνοιγε την αυλαία του
σχημάτιζε φιγούρες
σ' ένα υπέροχο θέαμα
στην παράσταση των μορφών τους
καθώς έπεφτε
σταγόνα-σταγόνα
μια γλώσσα φωτός
από το μισολιωμένο κερί
του μελιού των ματιών τους.
Μαίρη Μπριλή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου