POEMS BY GJELINA MAÇI KECI

 

POEMS BY GJELINA MAÇI KECI

 

Prepared Angela Kosta writer, poet, essayist, literarycritic, editor, translator, journalist

 

Sotsjellimpër lexuesit vargjet e poetesshqiptareGjelinaMaçiKeci.
Përmesvargjevetësaj, autorjanxjerrnëpahjovetëmfigurëngjigantetë grave por edhengjarjetaktualetësotme: dhuniminndajtyre, i cilipërfattëkeq, edhepsejeminëshekullin e XXI, nukndaletadpak por, gatiçdoditëvritetpamëshirënjëgruangaataqë e kanë "shtazërinë" nëgjak. Figura e burrit, e aftëpërtëkryeraktedhunimitë tilla verbalishtdhefizikisht, ështëpikturuarngaautorja me peneldhebojëtëpërshtatshmepërnjeriun - bishën. "Ti iakalonedheegërsirës," përcaktonfigurën e atijqë, pavarësishtgjithçkaje, nukmundtërezistojëpagruantëcilës i kërkontëmartohet me të. "Mosharro se ishtenjëgruaqëtëdhajetën, ose kenjëmotër, tjetrën e quanvajzëntënde" gjeneronnëvetveteverdiktin se Gruajaështështyllakurrizore e jetësdhe e kësajbote. Nëpoezinëtjetërautorjaparaqetvjeshtën, dukenapërshkruarnjëpeizazhtëqetë, tëpërzier disi me nostalgjidhemelankoli. Vetëjetaështë si vjeshta...
Gjethetqëbiendhehumbasin, luletqëmbijnëdhelulëzojnëpërsëripërfaqësojnëshpresën e madhe, atë e cilanukvdeskurrë. Me këtë metafore, poetjavargëzonvazhdimësinë e sëardhmes. Natyra, dimri, pemëtqëzhvishennëtëtëbardhë e nëtëzezë, kujdesipërgjithçkaqënukduhettëzhduketnëhumbëtirë, madjeqoftëedhenjëgjetheqëajorekomandon, tërheqjovetëmlexuesin, por paraqetgjithashtudashurinë e madheqëautorjambartnëvetvetepërgjithçkaqëna ka dhuruarZoti. GjelinaMaçiKeci, ështëpoeteshqiptare me njëpenëtëadmirueshmebashkëkohore.

STOP DHUNËS NDAJ GRUAS

Prenë e radhës tani kërkon

Do të ndryshojkështu, thua

Por i njëjtë mbeteshgjithmonë

Mjerë ajoqë me ty u dashurua!

Ti që dhunën e ke në gjak

Femrënquantënden “pasuri”,

Forcë nukke t’i rrishlarg

Se pa të nukkedritë në sy…

Edheegërsirësiakalon

Ç’të del përparashkatërron

Në syfëmijësnënëniadhunon.

Kurftillohesh, plas në të qara.

Dije se një femër të dhajetë

Dhenjë tjetërmotërke.

Gruaskurorë i kërkove, o i shkretë.

Edhetjetrësbijë i the.

Të mungonburrëria

Ndajndjenjatpër to s’i njeh.

Fryhesh, krekoseshjashtë ngashoqëria

Por s’efsheh dot se sa i ligë je.

🌼

AMANET VJESHTE

Hap i fundit si njëburrneshë

Më e bukur se njëpikturë,

Dhembjendjensecilingjeth

Mesndryshimithumbetçdonur.

Pemëtzhvishen  bardh e zi

Zhdukenngjyratpranëdimrit,

Vjeshtë e ambëlkrejtdashni

Kurshkon ti, humbrrezja e diellit.

Me njëgrua sa shumëngjan

Sakrifikonpak e ngapak,

E ftondimrin, festat  mban

Gjethinlulesh e sjellëprapë.

Amanettë ma keshkujdes

Asnjëgjethtëmos ma harrosh,

Me ankthnëpranverëtëpres

Ndonjë lule mëshumë t’ma dhurosh.

Verëntandedimrit t’acartë do pi

Po dhetëdehempakmëfalet,

Ështëvështirëtërripaty

Se ti edhengagjethi i ndezzjarmet.

Oggi portiamo ai lettori i versi della poetessa albanese GjelinaMaçiKeci.

Tramite i suoi versi, l’autrice ci riporta in evidenza non solo la figura gigante della donna ma anche l'attualità odierna: la violenza contro le donne che purtroppo, purché nel XXI - esimo secolo, non si ferma affatto ma tutti i giorni una donna viene uccisa senza pietà da chi possiede "il male" nel sangue. La figura dell'uomo, capace a commettere simili atti di violenza verbali e fisici, si dipingono dall'autrice con un pennarello ed inchiostro adatto al uomo - bestia. "Oltrepassi persino la bestia", definisce la figura di chi, nonostante tutto, non può rimanere senza la donna che lo chiede in sposa. "Non dimenticare che fu una donna a donarti la vita, oppure hai una sorella, l'altra chiami tua figlia", genera in sé il verdetto che la Donna è la colonna portante di questa vita e di questo mondo. Nell'altra poesia l'autrice dipinge l'autunno, riportando un paesaggio mite, misto di nostalgia e melancolia. La stessa vita è come l'autunno... le foglie che si perdono, i fiori che di nuovo germoglieranno rappresentano la grande speranza, quella che non muore mai. Con questa similitudine, l'autrice verseggia la continuità del futuro. La natura, l'inverno, i alberi che si spogliano in bianco e nero, la cura per tutto ciò che non deve svanire nel nulla, nemmeno una foglia si raccomanda lei, disegna e raffigura il grande amore che l'autrice nutre per tutto ciò Dio ci ha donato. GjelinaMaçiKeciè poetessa albanese con una penna ammirevole contemporanea.

STOP ALLA VIOLENZA CONTRO LE DONNE

La prossima vittima ora cerchi

Cambierò spesso dici

Ma sempre lo stesso rimani.

Povera colei che con te si innamorò.

Tu che la violenza nel sangue possiedi

La donna "la tua ricchezza" chiami

Alcuna forza hai di starle lontano.

Poiché senza essa,

alcuna luce nei occhi avrai.

Anche alla bestia oltrepassi

Distruggi tutto ciò di fronte ti appare.

Davanti agli occhi della bambina

La madre violenti.

E quando in te ritorni, in lacrime scoppi.

Sappi che fu una donna donarti la vita.

E un'altra la tua sorella lo è.

Alla donna sposarla chiedesti,

pover'uomo.

L'altra "figlia" chiamasti.

Essere uomo ti manca

Perciò i sentimenti per loro non conosci.

Ti vanti, esalti fuori la società,

Ma non puoi nascondere

quanto sei malvagio.

🌼

AFFIDAMENTO AUTUNNALE

L'ultimo passo come un uomo

Più bello di un dipinto

Dolore sente ogni foglia

Nel mezzo del cambiamento,

si perde ogni incanto.

Gli alberi si spogliano in bianco e nero

Svaniscono i colori presso l'inverno

Dolce autunno pieno d'amore

Quando tu te ne vai,

Il raggio di sole si perde.

Ad una donna tanto assomigli

Un po alla volta sacrifichi

L'inverno inviti, le feste riporti

La foglia al fiore riporti.

A prendersi cura a te affido

Nessuna foglia non dimenticare

Con ansia in primavera ti aspetto

Qualche fiore in più donarmi.

Il tuo vino d'inverno gelo berrò

E se un po' mi ubriacherò mi perdonerai.

È difficile senza di te stare

Poiché tu persino dal fogliame

accendi il fuoco...

Përgatitidhepërktheu Angela KostaAkademike, shkrimtare, poete, eseiste, kritikeletrare, redaktore, promovuese, gazetare

Ha preparato e tradotto Angela Kosta scrittrice, poetessa, saggista, critica letteraria, redattrice, traduttrice, giornalista