i. Στη ζωή
Είπα να σε παίξω
ζωή
μία παρτίδα
μα εσύ με ξεπερνάς!
Με σέρνεις
στο ανάθεμα της αυτοδιαγραφής.
Εξάλλου
οι διακαείς πόθοι
ξεχείλισαν στο λιβανιστήρι
και λούστηκαν
στη λάσπη της ουτοπίας.
Παραδίδω γη και ύδωρ.
Σε εκλιπαρώ!
Απάλλαξέ με
από το κέλυφος
που με κάνει να σέρνομαι.
Όρθια
ν’ ανασάνω
για λίγο
από το νόμο
της φθίνουσας απόδοσης
κι ας γίνω
μετά
μια οριζόντια γραμμή.
Έπαιξα και έχασα
το παραδέχομαι
πια!
ii. Άγγιγμα προδοσίας
Οι νύχτες μας
δοκιμάστηκαν
η ακατάδεκτη αξιοπρέπεια
δεν γονάτισε.
Τα πρωινά
μας βρήκαν
στο αίθριο της αναφοράς
νικητές ηττημένους.
Η ψυχή μας
ούρλιαζε στον εγωισμό
και τα μάτια
γέμισαν χώμα.
Έκτοτε
η ματαιοπονία
των άδηλων δακρύων
το μόνο που καταφέρνει
είναι
να μας λερώνει με λάσπη!
Τσαμάκη Βασιλική
Η εικόνα είναι από pixabay.com
Εξοχα!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή