Πίνακας - Βασίλης Βαγιάννης
Είν η ζωή μια στιγμή, όχι μεγάλη,
έχει χαρές, μα χει και λύπες ,.... παγωνιά..
Αυτό το βράδυ στη συνείδηση αράζω ..διαβάζω μνήμες και το χρόνο μου μετρώ
Θέλω το νέο το καλό να καταλάβω,
να ακουμπήσω... απ' το κακό να λυτρωθώ
Η κάθε νύχτα το δικό της έχει χρώμα
κι η κάθε μέρα μια γλυκιά απαντοχή..
Πόσα τα πρέπει και τα θέλω θα ναι ακόμα ...πόση θα είναι στη ζωή η αντοχή;
Κείνη η φωνή απο το παρελθόν μου ψιθυρίζει:
"έτσ' είν' ο κόσμος μια σφαίρα και γυρίζει
Μαγκανοπήγαδο ,παιδί μου, η ζωή!
Όλο το σήμερα και τ' αύριο ορίζει...
Μα η ελπίδα
τη ζωή μας συντροφεύει
δίνει τη δύναμη , κουράγιο ,υπομονή
και η αγάπη που τα πάντα θεραπεύει...
την κάθε μέρα κάνει να ναι αληθινή.."
Και λέω πως
ίσως κείνη η φωνή να λέει αλήθεια...
θα την πιστέψω και ας ζω στα παραμύθια.
Αγαπημένο μου ημερολόγιο 26/2/2015. Μ. Ι. Προμπονά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου