Ο ήλιος βασιλεύει ακολουθώντας τη συνηθισμένη του διαδρομή.
Τα χρυσοκόκκινα χρώματα γλύφουν γλυκά την επιφάνεια της θάλασσας.....
Μια βαρκούλα μοναχική ταξιδεύει.....
Μια έρημη βραχονησίδα με πανύψηλα βράχια, ριγμένη μεσοπέλαγα τη βλέπει να πλησιάζει. Θαρρεύεται πως κάποιος επιτέλους θα την αγγίξει, αυτή την ξεχασμένη!
Μα όχι! Η βαρκούλα περνάει ξυστά δίπλα της.
Τόσο μικρή!
Στο τιμόνι ένα παιδί! (μα ένα παιδί;) Δίπλα του ένα σεντούκι,
λάμπει στις δειλινές αντανακλάσεις!
Το παιδί τόσο ήρεμο, οδηγεί προσεκτικά και σταθερά.
Στο μπαουλάκι τα πολύτιμά του, η μοναδική περιουσία του.
Ο θησαυρός του, κομμάτια ελαφρά σαν το απαλό αεράκι και συνάμα βαρύτιμα σαν πανάκριβα πετράδια.
Για μια στιγμή ξεπερνούν την οριζοντογραμμή και ξεφεύγουν...
Τώρα ταξιδεύουν σε μια ουράνια θάλασσα, λουσμένη σε ζεστά χρυσοπόρφυρα χρώματα... Ειδυλλιακός φωτισμός που δεν θα άγγιζε κανένας φωτογραφικός φακός....
Ήμουν ακόμα παιδί όταν ξεκίνησα αυτό το ταξίδι!
Πως πέρασε τόσο γρήγορα ο χρόνος! Κοιτάζω πίσω και λες πως ήταν χτες!
Μια σταγόνα δάκρυ στων ματιών την άκρη, ένα " φου " στον άνεμο, μια στροφή σ' ένα ζεϊμπέκικο,
ένα ίχνος απειροελάχιστο στην αιωνιότητα!
Και να 'μαι τώρα εδώ!
Ακόμα παιδί! Ταξιδεύω.... Φεύγω....
Φεύγω στο άγνωστο, με βάρκα την ελπίδα....
Προορισμός μου ο τόπος που θα γαληνέψει την ψυχή μου, εκεί που αξίζει να εμπιστευτώ και να χαρίσω το θησαυρό μου...
Στο απόλυτο της Ζωής!
Γαλήνη απλώνεται γύρω μου
κι εγώ που κάποτε φοβόμουν τα βαθιά νερά, δεν φοβάμαι τίποτα πια!
Σε ιερή μυσταγωγία, απολαμβάνω το ύστατο ταξίδι για το ιερό νησί....
την Ιθάκη των ταλαιπωρημένων ψυχών!!!!
~ ~ V.K. ~ ~
Voula Kapiri 6/10/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου