ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΡΗΓΑΣ “ O Kήπος του Ανάγερτου”

Πριν το μεγάλο θερισμό η ρίζα φως δε βλέπει.Ε.Ρ.

Τίτλος-O Κήπος του Ανάγερτου
Συγγραφέας-Ευάγγελος Ρήγας
Εκδοτικός οίκος-Εκδόσεις iWrite
Στοιχεία έκδοσης
Α’ Έκδοση: Ιανουάριος 2015
Έκδοση: Εκδόσεις iWrite
Σελίδες: 258
Διαστάσεις: 14 x 21 εκατοστά
isbn-978-618-5067-58-8
Τιμή-14 €

Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο είναι έργα ζωγραφικής του συγγραφέα.

Οπισθόφυλλο 

Χωρίς στασίδι 
Με ανοιχτή πληγή στη µέση του δρόµου,
έτσι γράφτηκε…
Με ποίηση, µε στοχασµούς, µε µεθυσµένες σκέψεις
για της καρδιάς τον έρωτα, 
ξεφλουδισµένα ιδανικά και πεινασµένα όνειρα
Χωρίς σειρά Όπως µιλούσε η ψυχή 
Το φως και ο βυθός µου

Βιογραφικά στοιχεία 

Κατάγομαι από το Βόλο όπου και τελείωσα το Γυμνάσιο.

Οι σπουδές μου ως μηχανικός πετρελαίου και αερίου, η μετέπειτα εργασία μου όπως και οι οικογενειακές μου υποχρεώσεις με βρίσκουν περιπλανώμενο σε πόλεις σταθμούς της ζωής μου όπως Καβάλα,  Θεσσαλονίκη και Σέρρες όπου και διαμένω μέχρι και σήμερα.

Το λιμάνι μου ωστόσο παραμένει ο Βόλος. Εκεί η ρίζα μου, εκεί και οι γονείς μου.

Το γράψιμο προέκυψε εντελώς ξαφνικά.

Ήταν στα τέλη του 2010 όταν η ψυχή μου ένιωσε την ανάγκη να εκφρασθεί μέσα από την ποίηση. Έτσι, όπως αναφέρω και στο οπισθόφυλλο του βιβλίου μου “ O Kήπος του Ανάγερτου” το πρώτο μου βιβλίο που κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2015 από τις εκδόσεις I-write, πήρα μολύβι και χαρτί και χωρίς στασίδι με ανοιχτή πληγή στη μέση του δρόμου άρχισα να γράφω για της καρδιάς τον έρωτα, ξεφλουδισµένα ιδανικά και πεινασµένα όνειρα. Χωρίς σειρά. Όπως µιλούσε η ψυχή.Το φως και ο βυθός µου. 
Ε. ΡΗΓΑΣ 

Από την πρώτη παρουσίαση του βιβλίου στη Θεσσαλονίκη 

Ποιήματα Συλλογής 

Α.Για τον έρωτα…

Ο κόσμος όλoς

Ματώνει το φεγγάρι

κάθε που βραδιάζει

Ζωσμένες με εκρηκτικά οι μνήμες

σκορπίζουν

στον σπαραγμό της ηδονής˙

στο χάδι και στην αγκαλιά σου

στον ξέσκεπο λαιμό σου

ο κόσμος όλος…

Ξέρεις κάτι;

Την ώρα που κοιμάσαι,

όταν τα όνειρά σου

μπλέκονται με την ομίχλη της αυγής

σωπαίνω

για να μη βαρύνω την ανάσα σου

κι  αφουγκράζομαι τη ζωή

που αναβλύζει έτσι ήρεμα

από τον ύπνο σου!

ξέρεις κάτι;           

δεν υπάρχει τίποτα

που να συγκρίνεται με τούτη τη σιωπή

ίσως μόνο πάλι  εσύ

την ώρα που με κοιτάζεις

όταν μ’ αγαπάς…

Στη δίνη της ανάσας σου

Ακυβέρνητος ο έρωτας

στη δίνη της ανάσας σου

ψάχνει για λόγια

στα πελώρια κύματα.

Βυθίζεται ο λογισμός

στο χτυποκάρδι της καρίνας.

Δικός μου θα είσαι

Δικιά μου θα μείνεις

πυγολαμπίδες στο σκοτάδι,

ό,τι απέμεινε να δείχνει

πως είμαι ακόμα ζωντανός.

Τούτη την ώρα που η αλμύρα

νεκρώνει τη σκέψη, οι λέξεις

χαροπαλεύουν στην αγωνία.

Τέλος δεν έχει το μαρτύριο

του χαμού.                         

Τόσο κόκκινο πώς να τ’ αντέξεις!

Της άρεζε

Της άρεζε το φιλί στο στόμα

και έπειτα να γίνεται στόμα όλο το σώμα

Της άρεζε να της μιλάς γλυκά στ’ αυτί

και έπειτα ν’ ακούει όλο το κορμί

Της άρεζε να την κοιτάς στα μάτια

με χείλη που λένε σ’ αγαπώ

και έπειτα παραδομένη σάρκα με της

καρδιάς τα χείλη

κι εγώ!

πόσο μα πόσο σ’ αγαπώ…

Της άρεζε, πολύ της άρεζε να λέει.

Ζωγραφιά μου

Σε ζωγράφιζα

και μέθαγα την τρέλα μου στα μάτια σου.

Υγρή η νύχτα,  ίδια η πρώτη νύχτα

όταν το βλέμμα σου με άγγιξε.

Στο χάδι μου το χάδι σου παγίδευσε το νου μου.

Πάει καιρός πια όπου οι νύχτες δε στεγνώνουν

τη συγνώμη.

Ξημερώνει σε λίγο …

Μαζί κι ο θόρυβος της σιωπής .

Πριγκίπισσα του φεγγαριού

ευχαριστώ !

Σ’ ευχαριστώ που έχυσες το χρώμα των ματιών σου

μεσ’ στο δικό μου ουρανό!

Για την ανάπαυλα, κάτω απ’ τη  μεγάλη τη ροδιά

στο δείλι της μέρας,

λίγες ακόμα πινελιές απέμειναν…

Από την πρώτη παρουσίαση του βιβλίου στη Θεσσαλονίκη 

 Β. Για την ελευθερία…

Τώρα που κρυώνει

Τώρα που κρυώνει,

θα ’θελα η φωνή μου ν’ απλωθεί

κόκκινο σεντόνι

στους ανεμόμυλους

της λευτεριάς.

Θέλω οι λόγχες να λάμψουν

στον ήλιο

δε θέλω πάνω τους να σπάσουν.

Για τη μεγάλη ώρα

Για σένα έμαθα τα βήματα

Όλα τα βήματα

Σε όλους τους σκοπούς

Θέλω να είμαι έτοιμος

για το χορό που μου ’ταξες

Θέλω να είμαι έτοιμος

για τη μεγάλη ώρα.

Η παρακαταθήκη

Δε σας φοβάμαι

Εγώ μεγάλωσα εδώ

με το Θεό

σ’ ένα υπόγειο

Μήτε τα ερείπια φοβάμαι

Έτσι κι αλλιώς

πάντα εμείς τα χτίζαμε

Την παρακαταθήκη σας  φοβάμαι

Αυτή που μας αφήνετε

και θέλει χρόνια

χρόνια πολλά

να χτίσουμε

μεσ’ στις καρδιές

Αγάπη.

 Καρδιές υπάρχουν;

Συνωστισμός

στις συνειδήσεις των λαών

ψάχνουν διέξοδο στην έξοδο κινδύνου.

Εκρηκτικά πολλά.

Καρδιές υπάρχουν;

Στις δέκα στράτες

Στις δέκα στράτες αδελφέ μου

εκεί θα αγαπήσουμε τον κόσμο

Δεν είναι δα μακριά οι δέκα στράτες

Μακριά είναι τα κομμένα πόδια

που κουβαλά ο κόσμος

Ο τρόπος

Για να ακυρώσεις το μηχανισμό

δεν είναι απαραίτητο να καταστρέψεις τα γρανάζια.

Μπορείς απλά ν’ αλλάξεις θέση στους λεπτοδείχτες.

Από την πρώτη παρουσίαση του βιβλίου στη Θεσσαλονίκη

Σχόλια αναγνωστών για το βιβλίο “ Ο Κήπος του Ανάγερτου ”

Στίχοι που αλητεύουν σε χωματόδρομους, σκέψεις που φαίνονται πως σεργιάνισαν ηλιοβασιλέματα και ανατολές πολλές πριν αποτυπωθούν στο χαρτί, λέξεις μικρές, συνηθισμένες, ειλικρινείς, μα γι’ αυτό με δύναμη μεγάλη και ύφος περιπατητικό με αποστάγματα προσωπικής θυμοσοφίας, με παρέσυραν στον «Κήπο του Ανάγερτου», την πρώτη ποιητική συλλογή του Ευάγγελου Ρήγα.

Τον κρατώ κοντά μου να τον σκαλίζω κάθε τόσο – όπως έναν κήπο που θέλεις να ανθοφορίσει – και να τον περιδιαβαίνω με ψυχή και πόδια γυμνά, να αισθάνομαι τους κραδασμούς Μαίρη Κόντζογλου Τσιαχτσίρη Συγγραφέας ( Θες/νίκη )

****

 Στον Κήπο του Ανάγερτου θα βρει ο αναγνώστης φυτά-ποιήματα με ιδιαίτερα άνθη και καρπούς… Κάποια ξεχειλίζουν από τρυφερότητα, άλλα από πόθο, κάποια τα διακρίνει η μελαγχολία μιας ανάμνησης και άλλα η απαισιοδοξία της ποίησης… Όλα τους ωστόσο, διακατέχονται από την αγάπη: αγάπη για ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, στο οποίο και απευθύνεται το λυρικό υποκείμενο… αγάπη για τους συνανθρώπους, που υποφέρουν μέσα σε άθλιες συνθήκες επιβίωσης… αγάπη για μια ιδέα, την ελευθερία, ατομική και συλλογική… Η σύνθεση της συλλογής προσεγμένη – όπως ο κηπουρός, έτσι κι ο ποιητής επέλεξε επιμελώς ποια φυτά-ποιήματα ταιριάζουν στη συμβίωσή τους.......................

Σοφία Γεωργαλλίδη ( Κολωνία)

****

Σύγχρονος Έλληνας Ποιητής!…Ίσως περισσότερο σύγχρονος Έλληνας φιλόσοφος, στοχαστής, θα ήταν ο χαρακτηρισμός που θα τολμούσα να δώσω για τον Ευάγγελο Ρήγα! Μέσα στα σκοτάδια της Ελλάδας του σήμερα, πόσο εύκολο είναι άραγε, να μπορέσεις να στρέψεις το βλέμμα σου στην ποίηση. Η σκληρότητα της καθημερινότητας, όχι μόνο δεν στο επιτρέπει, δεν σε αφήνει..Σε κρατά δέσμιο της ύλης και σου αρνείται το δικαίωμα στο ταξίδι στο όνειρο. Συγχωρήστε με για την απλότητα του χαρακτήρα της δικής μου γραφής. Θεωρώ ότι, είναι πολύ λίγη, για να μπορέσει να αποδώσει αυτό που η ψυχή θέλει να πει. Αποφάσισε όμως να το τολμήσει για έναν και μοναδικό λόγο.. Γιατί η ποίηση από μόνη της το αξίζει. Γιατί ΑΥΤΗ Η ΠΟΙΗΣΗ το αξίζει. Γιατί αυτό το βιβλίο το αξίζει. Γιατί αυτός ο συγγραφέας το αξίζει. Αξίζει να κάνεις την προσπάθεια να υπερβείς και να εκθέσεις, αν θες, την αδυναμία σου, γιατί ΑΥΤΟΣ έκανε την προσπάθεια να υπερβεί την αδυναμία του και να εκθέσει την ψυχή του στα μάτια μας. Διπλό το τόλμημα λοιπόν! Και της υπέρβασης των δυσκολιών της εποχής μας αλλά κυρίως της υπέρβασης της δικής του ψυχής. Αν μη τι άλλο το αποτέλεσμα δικαιώνει την αγωνία του δικού μας μυαλού για το αν το αξίζει να το πάρουμε. “Ο κήπος του Ανάγερτου”, Ευάγγελος Ρήγας. Τολμήστε το!

Καδηγιαννοπούλου Χρύσα (Ορεστιάδα)

Το stand των εκδόσεων i-write στη 12η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης(7-10 Μαίου)

Περισσότερα για το βιβλίο στον ιστότοπο ( promo site) http://kipos.iwrite.gr/