Κανελλοπούλου - Ντινοδήμου Όλγα " Θεοί εσμέν "
Είδος: Ποιητική Συλλογή
Εκδότης: Αγγελάκη Εκδόσεις
Σελίδες: 54
Έτος: 2015
ISBN: 9786185164041
Εξώφυλλο: Μαλακό
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Με δυο λόγια, θα τη χαρακτήριζα ανήσυχο πνεύμα, σκεπτόμενο άτομο, άκρως ευαισθητοποιημένη οντότητα, εμπνευσμένη ποιήτρια, τρελά εργασιομανή, συγκεντρώνοντας όλα τα βασικά χαρακτηριστικά ενός «συνειδητοποιημένου ανθρωπίνου όντος», κάτι που αγγίζει τις υψηλών απαιτήσεων ευαισθησίες μου.
Καλοτάξιδη η ποιητική σου συλλογή «Θεοί εσμέν», Όλγα!
Η Όλγα Κανελλοπούλου - Ντινοδήμου γεννήθηκε στην Αθήνα. Έχει κάνει μελέτες και σπουδές στην κλασική φιλοσοφία και στην ψυχολογία. Από πολύ μικρή ήταν λάτρης της σοβαρής μουσικής. Μετά από μαθήματα πιάνου και θεωρητικών στο Εθνικό Ωδείο, σπουδάζει μουσικολογία στην Santa Cecilia της Πάρμας. Εδώ και αρκετά χρόνια κάνει προσπάθειες για τη διάδοση της σοβαρής μουσικής, δίνοντας διαλέξεις πάνω σε μουσικά θέματα και γράφοντας μουσικά άρθρα σε διάφορες εφημερίδες. Ήταν συνεργάτρια στο περιοδικό "Μουσική". Έγραφε κριτική για τη Λυρική Σκηνή, καθώς και για το καλλιτεχνικό γραφείο του Γεωργίου Κουράκου. Το 1979 ίδρυσε μαζί με άλλα σοβαρά στελέχη το Μουσικό Σύλλογο "Λίνος" όπου ήταν και αντιπρόεδρος. Επίσης ίδρυσε την παιδική χορωδία του Δήμου Δάφνης και για δύο χρόνια είχε τη διεύθυνσή της. Στον τομέα της Μουσικολογίας έχει εκδώσει το βιβλίο "Έντεχνη Ευρωπαϊκή Μουσική" (1980) και έχει έτοιμη την "Ιστορία της Έντεχνης Ελληνικής Μουσικής" (2 τόμοι). Εκτός τη δημοσιογραφική της δουλειά, έκανε την πρώτη της εμφάνιση στα γράμματα το 1970 με το μυθιστόρημα "Θέμα συνειδήσεως" και στην ποίηση το 1980 με τα βιβλία "Μικρές Ζωές, Μεγάλες Πνοές" και "Στιγμιαίες εικόνες".
Είναι μέλος του Μουσικού Συλλόγου "Λίνος", του "Πνευματικού Κέντρου Δάφνης", του "Κέντρου Πνευματικής και Σωματικής Αναγέννησης", του Μουσικού Συλλόγου Κορίνθου ποιοτικού τραγουδιού "Φοίβος", στην "Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών", στον Φυσιολατρικό Σύλλογο "Όαση", στον "Μορφωτικό Όμιλο Πετρούπολης", στον "Σκακιστικό Σύλλογο Δάφνης" και μέλος της "Ελληνικής Ιατρικής Βοήθειας", όπου βοηθάει στην Ασία, Νότια Αμερική και Αφρική, κάνοντας παράλληλα και ντοκιμαντέρ. Ανήκει επίσης στον " Πολιτιστικό Σύλλογο Καστέλλας " και στον Λογοτεχνικό Ομιλο " Ξάστερον"
Ομιλεί Αγγλικά και Ιταλικά.
Βραβεύτηκε από το " ΚΕΛΑΙΝΩ " για την Ποιητική Συλλογή " Θεοί εσμέν " 2015.
ΕΡΓΑ
"Θέμα συνειδήσεως" Μυθιστόρημα , 1970.
"Μικρές Ζωές, Μεγάλες Πνοές" Ποίηση , 1980.
"Στιγμιαίες εικόνες" Ποίηση , 1980.
" Θεοί εσμέν " Ποίηση , 2015.
"Έντεχνη Ευρωπαϊκή Μουσική" Συγγραφικό, 1980.
Ποιήματά της στη " Σύγχρονη Ανθολογία Γυναικείας Ποίησης 1900 - 1980 "έκδοση 1981
Ποιήματά της " Το Πολύπτυχο " 1982.
Το ποίημά της " Δικαίωση "μπήκε πρωτοσέλιδο στη Συλλογή του Δημήτρη Δημητριάδη
" Χωρίς Σύνορα " 1983
" Χωρίς Σύνορα " 1983
Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε τεύχη του " Κελαινώ " .
Ποιήματά της περιλαμβάνονται στη συλλογική έκδοση 2015 του βιβλίου " Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΙΧΟΣ " της Παναγιώτας Ζαγώνη.
Ποιήματά της περιλαμβάνονται στη συλλογική έκδοση του βιβλίου InteLLiGentsia O Κύκλος των Ποιητών 2015.
Εχουν μεταφραστεί ποιήματά της στα Αγγλικά , Γαλλικά , Ιταλικά και Γερμανικά.
Ποιήματά της περιλαμβάνονται στη συλλογική έκδοση του βιβλίου InteLLiGentsia O Κύκλος των Ποιητών 2015.
Εχουν μεταφραστεί ποιήματά της στα Αγγλικά , Γαλλικά , Ιταλικά και Γερμανικά.
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΣΥΛΛΟΓΗΣ
ΘΕΟΙ ΕΣΜΕΝ - Αποσπάσματα
Βιγλάτορας στην κορυφή του βουνού
παρατηρώ το πλήθος Ανθρώπων και θεών
να παραφέρονται.
Μόνο τα μικρά παιδιά αθώα!
Κραυγή για την επιβίωση του μέλλοντος ·
στην ανυπαρξία της πυρηνικής τέφρας ,
οργασμός της άνοιξης του πνεύματος;
Ερωτηματικά που πυρακτώνουν τη σκέψη,
μπροστά στο βασίλειο της ατομικής!.......
........................................................................
Ο Χρόνος δημιουργός και καταστροφέας ·
δεν ξεφεύγουν ούτε Ανθρωποι ούτε θεοί!
Ο Χρόνoς η λυδία λίθος,
που θα δοκιμαστεί η αξία κάθε εποχής.
Στ' αρπακτικά χέρια του Εγώ ανυπεράσπιστες
προσδοκίες ανεκπλήρωτες· ιώβειος υπομονή,
εγείρονται εκ νεκρών αιμόφυρτες.
Γενιές και γενιές κραυγή και σιγή ,
πολτοποιημένες , μα στο κουράγιο αθάνατες,
ευκαιρίες που χάνονται !
Συνεχίζεται η Ζωή!
****
Οι Αγγελοί μου είναι επτά ! Ρόδα μου και γιασεμιά!
Των παιδιών μου τα παιδιά , με εξαίσια ευωδιά!!.........
................................................................................................
Με δακρυσμένη μνήμη στέκομαι εδώ μπροστά σας
υψώνοντας τα γεννήματα του μυαλού μου.
Ολα παρμένα απ' τα λουλούδια του αγρού,
και απ' τις δροσοκορφές των δέντρων
της ποίησης ! Ευχαριστώ Αγγελοί μου!
Ευχαριστώ που είσαστε όλοι εδώ!
ΒΙΝΤΕΟ της giota fragkoulakh - ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΜΟΥ
****
ΣΤΗΝ AΓΟΡΑ ΤΟΥ ΜΑΡΑΚΕΣ - Απόσπασμα .....Αποκρυπτογραφώ τη σιωπή των άστρων
και σου στέλνω τα μηνύματά τους!
Παίζω με τα σύννεφα θέλοντας να σε δροσίσω !
Μάρτυρας της ομορφιάς μας είναι το φεγγάρι!
Οταν θα'ρθω κοντά σου , άσε με να βάλω τη σφραγίδα
στα δυο κρυσταλλένια δάκρυά σου μ΄ένα φιλί!
ΒΙΝΤΕΟ της giota fragkoulakh -ΣΤΗΝ AΓΟΡΑ ΤΟΥ ΜΑΡΑΚΕΣ
****
ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ - Αποσπάσματα
....Τους μοίρασες απλόχερα στίχους κι απαγγελία
τους έμαθες πως να ζητούν το φως, απ' τα βιβλία.
Και στο διανοούμενο έδωσες τα προβλήματά σου,
γραμμένα στην "ασκητική" με τα σοφίσματά σου!
..........................................................................
Οι άδικοι σ'αφόρισαν, βαριά σε κατηγόρησαν,
γιατί τους πόνεσε πολύ η πέννα σου η αληθινή!
****
ΔΙΚΑΙΩΣΗ
Ο χρόνος οδύνη.
Η νύχτα φορτωμένη
μολύβι και φωτιά.
Το σώμα – σωρός αχρηστίας -
δύναμη μόνο η ψυχή.
Το χάσμα του χρόνου βαθύ.
Οι ώρες δεσμά.
Ο κουρνιαχτός της μοναξιάς
σαρώνει την ελπίδα,
κι η σκέψη
μοιάζει στείρα !!!
Το πηδάλιο της ζωής
έχασε την ευθυγράμμισή του !
Ζητώ δικαίωση
με συνείδηση του χτες
και με την αγωνία του αύριο !
****
****
****
ΔΙΚΑΙΩΣΗ
****
ΣΤΟ ΦΕΓΓΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΩΝ
Σε τόπους αντίξοους, στην εσχατιά της Υεμένης
ίσως σε είδα πως πέρασες, στο φως της σελήνης.
Την κιθάρα σου έπαιζες και χόρευες στο ρυθμό της
στη μακρινή Τζακάρτα !
Μαγικός αυλός το γέλιο σου, πλάνεψε τη ζωή μου,
όνειρο αιθέριο τα μάτια σου, μάγεψαν την ψυχή μου!
Μουσικά δοξάρια παίζουν κάθε βράδυ
καθώς όλα τ’άστρα φέγγουν στο δικό σου!
Στοργή στου δειλινού τ’ αδράχτι
έπλεξε η ψυχή μου νάρθεις κοντά της!
Κοίτα με, σου άπλωσα το χέρι γέφυρα
να προχωρήσεις, μη στέκεσαι!
Άκου με, η ψυχή μου πάλλει στη ματιά σου μουσική
για να κοιμάσαι ήρεμα!
Δέξου με, ανοιχτή η αγκαλιά μου
για να ξεφεύγεις από τις Ερινύες!
Σβήσε τη νύχτα, ανάβοντας φεγγάρι την καρδιά σου,
κράτησε την αγνότητα των κρίνων
και δώς μου τ’αρωμά τους!
Ο χρόνος θρυμματίζεται, στο παίξιμο από μια νότα
βιολιού Στραντιβάριους και η καρδιά μου πεταλούδα
πάντα στη γύρη της ψυχής σου αρμενίζει!
Στο πρώτο φύσημα τ’ αγέρα, έπεσε μήλο κόκκινο,
το άρπαξες στο χέρι σου, μου το πρόσφερες,
κι έγινε όνειρο, τραγούδι των μεγάλων μας στιγμών!
Η έκρηξη των αρωμάτων της ψυχής σου,
καθρέφτης μέθης στη ματιά σου!
Ηρακλής, υιός Διός και Αλκμήνης
μας χάρισε τη δύναμη Αγγέλων,
η ένα τεράστιο άγαλμα Δυναστείας Κομμαγηνής αγαπημένο!
Η εμπειρία του άδραχτου, μόνο έτσι επιτυχής!
Η συνουσία του μηδέν με το τίποτα…..
Κάτι όμορφο γεννιέται….. Ενός λεπτού σιγή!
Ευδαιμονία!
****
ΜΕΙΖΟΝ ΦΩΣ
Σαν
αντικρύζω του Ηλιού το φως
νοιώθω
σαν τυφλός
μα
σαν θα δω, τα μάτια
ενός
παιδιού, η μαύρου,
η
κίτρινου, η ερυθρού
με
συγκλονίζει αυτή η απορία,
η
πίστη σ’εμένα ως έμφρων νους,
να
κλείσω στα χέρια μου
όλους
τους Λαούς!
Η
ζωή μου είναι μικρή
όμως
θ’αυξήσω τη δύναμή μου
θα
την κάνω ν’ανθίσει σαν τα ρόδα!
Η
πνοή μου είναι μεγάλη,
θα
την απλώσω σαν το ουράνιο τόξο
και
θα συνεχίσω ν’αγκαλιάζω
τα
Παιδιά όλου του Κόσμου!
****
ΣΤΙΓΜΗ ΓΙΟΡΤΗΣ - Απόσπασμα
Σε γνώρισα στο περιβόλι των Θεών,
στη χώρα μου, που λέγεται ΕΛΛΑΔΑ!!!
Εκεί μια δέσμη φωτός , ένωσε τις ψυχές μας.
Εκεί που ακούγεται ο ήχος του βιολιού,
που σμίγει ο ουρανός και η γη
και γίνονται όλα ένα !
Εκεί που η βροχή κυλιέται πάνω στο χώμα,
γίνεται ρυάκι κι ορμούν οι θνητοί με πάθος να πιουν!!!!
Εκεί που τα λουλούδια ευωδίασαν και οι πύλες
άνοιξαν να δεχτούν το φως μας!
Εκεί που ενώθηκαν τα χρώματα ουρανού
και θάλασσας, γαλάζιο- πολύ γαλάζιο,
και το φεγγάρι κάνει σεριάνι!
ίσως σε είδα πως πέρασες, στο φως της σελήνης.
Την κιθάρα σου έπαιζες και χόρευες στο ρυθμό της
στη μακρινή Τζακάρτα !
Μαγικός αυλός το γέλιο σου, πλάνεψε τη ζωή μου,
όνειρο αιθέριο τα μάτια σου, μάγεψαν την ψυχή μου!
Μουσικά δοξάρια παίζουν κάθε βράδυ
καθώς όλα τ’άστρα φέγγουν στο δικό σου!
Στοργή στου δειλινού τ’ αδράχτι
έπλεξε η ψυχή μου νάρθεις κοντά της!
Κοίτα με, σου άπλωσα το χέρι γέφυρα
να προχωρήσεις, μη στέκεσαι!
Άκου με, η ψυχή μου πάλλει στη ματιά σου μουσική
για να κοιμάσαι ήρεμα!
Δέξου με, ανοιχτή η αγκαλιά μου
για να ξεφεύγεις από τις Ερινύες!
Σβήσε τη νύχτα, ανάβοντας φεγγάρι την καρδιά σου,
κράτησε την αγνότητα των κρίνων
και δώς μου τ’αρωμά τους!
Ο χρόνος θρυμματίζεται, στο παίξιμο από μια νότα
βιολιού Στραντιβάριους και η καρδιά μου πεταλούδα
πάντα στη γύρη της ψυχής σου αρμενίζει!
Στο πρώτο φύσημα τ’ αγέρα, έπεσε μήλο κόκκινο,
το άρπαξες στο χέρι σου, μου το πρόσφερες,
κι έγινε όνειρο, τραγούδι των μεγάλων μας στιγμών!
Η έκρηξη των αρωμάτων της ψυχής σου,
καθρέφτης μέθης στη ματιά σου!
Ηρακλής, υιός Διός και Αλκμήνης
μας χάρισε τη δύναμη Αγγέλων,
η ένα τεράστιο άγαλμα Δυναστείας Κομμαγηνής αγαπημένο!
Η εμπειρία του άδραχτου, μόνο έτσι επιτυχής!
Η συνουσία του μηδέν με το τίποτα…..
Κάτι όμορφο γεννιέται….. Ενός λεπτού σιγή!
Ευδαιμονία!
****
ΜΕΙΖΟΝ ΦΩΣ
Σαν
αντικρύζω του Ηλιού το φως
νοιώθω σαν τυφλός
μα σαν θα δω, τα μάτια
ενός παιδιού, η μαύρου,
η κίτρινου, η ερυθρού
με συγκλονίζει αυτή η απορία,
η πίστη σ’εμένα ως έμφρων νους,
να κλείσω στα χέρια μου
όλους τους Λαούς!
Η ζωή μου είναι μικρή
όμως θ’αυξήσω τη δύναμή μου
θα την κάνω ν’ανθίσει σαν τα ρόδα!
Η πνοή μου είναι μεγάλη,
θα την απλώσω σαν το ουράνιο τόξο
και θα συνεχίσω ν’αγκαλιάζω
τα Παιδιά όλου του Κόσμου!
νοιώθω σαν τυφλός
μα σαν θα δω, τα μάτια
ενός παιδιού, η μαύρου,
η κίτρινου, η ερυθρού
με συγκλονίζει αυτή η απορία,
η πίστη σ’εμένα ως έμφρων νους,
να κλείσω στα χέρια μου
όλους τους Λαούς!
Η ζωή μου είναι μικρή
όμως θ’αυξήσω τη δύναμή μου
θα την κάνω ν’ανθίσει σαν τα ρόδα!
Η πνοή μου είναι μεγάλη,
θα την απλώσω σαν το ουράνιο τόξο
και θα συνεχίσω ν’αγκαλιάζω
τα Παιδιά όλου του Κόσμου!
****
ΣΤΙΓΜΗ ΓΙΟΡΤΗΣ - Απόσπασμα
Σε γνώρισα στο περιβόλι των Θεών,
στη χώρα μου, που λέγεται ΕΛΛΑΔΑ!!!
Εκεί μια δέσμη φωτός , ένωσε τις ψυχές μας.
Εκεί που ακούγεται ο ήχος του βιολιού,
που σμίγει ο ουρανός και η γη
και γίνονται όλα ένα !
Εκεί που η βροχή κυλιέται πάνω στο χώμα,
γίνεται ρυάκι κι ορμούν οι θνητοί με πάθος να πιουν!!!!
Εκεί που τα λουλούδια ευωδίασαν και οι πύλες
άνοιξαν να δεχτούν το φως μας!
Εκεί που ενώθηκαν τα χρώματα ουρανού
και θάλασσας, γαλάζιο- πολύ γαλάζιο,
και το φεγγάρι κάνει σεριάνι!
στη χώρα μου, που λέγεται ΕΛΛΑΔΑ!!!
Εκεί μια δέσμη φωτός , ένωσε τις ψυχές μας.
Εκεί που ακούγεται ο ήχος του βιολιού,
που σμίγει ο ουρανός και η γη
και γίνονται όλα ένα !
Εκεί που η βροχή κυλιέται πάνω στο χώμα,
γίνεται ρυάκι κι ορμούν οι θνητοί με πάθος να πιουν!!!!
Εκεί που τα λουλούδια ευωδίασαν και οι πύλες
άνοιξαν να δεχτούν το φως μας!
Εκεί που ενώθηκαν τα χρώματα ουρανού
και θάλασσας, γαλάζιο- πολύ γαλάζιο,
και το φεγγάρι κάνει σεριάνι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν έρχεσαι από πόλεμο με την ψυχή φορτωμένη εικόνες,πυροβολισμούς,κραυγές,φωτιές, (ποιός θα σε καταλάβει!)( δεν σου χρωστάει και κανείς τίποτα ) σου φτάνουν οι δροσερές λέξεις σαν όαση εν τη ερήμω, να ξαποστάσει η ψυχή μέχρι την επόμενη μάχη!
Υπέροχη ποίηση, αγγελικό άγγιγμα!
Ευχαριστούμε πολύ Γεωργία μου!