Ν. ΚΟΥΝΕΛΑΚΗΣ - Ο ΟΒΟΛΟΣ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ |
‘’Γυναίκα, έπρεπε πάντα με πένθος και κουρέλια να είσαι ντυμένη, για να κάμεις να λησμονήσουν, ότι εσύ, είσαι η πύλη της κολάσεως’’
Αυτά διακήρυττε ο Ρωμαίος συγγραφέας, Τερτυλλιανός και αιώνες αργότερα η μονόπλευρη εφαρμογή των ηθών και των εθίμων, καθημερινά στην κόλαση την οδηγεί.
Μα ω, σκοτεινές δυνάμεις που τα πάντα διαφεντεύετε, δεν αρκεί που όλοι οι νόμοι τα ήθη και τα έθιμα θεσπίστηκαν από τους εκπροσώπους του δικού σας φύλου, προεκτείνετε την ανισότητα και πέρα από τον θάνατο;
Πεθαίνει η γυναίκα. Ο άντρας τη μαύρη γραβάτα θα φορέσει και με το άσπρο πουκάμισο που του άφησε η μακαρίτισσα να αστράφτει, την οδηγεί στην στερνή της κατοικία.
Μα αλίμονο, πριν προλάβει να τη σαραντίσει, φιλεύσπλαχνες παρηγορήτρες θα του χαρίσουν ηδονικές χαρές, γιατί εκείνος είναι άντρας και είναι κρίμα να πνίξει τη ζωή του στη ρουφήχτρα μοναξιά.
Πεθαίνει ο άντρας. ‘’Ουαί τοις ηττημένοις’’
Η άτυχη χήρα, είναι καταδικασμένη να μαυριστεί, να μαυρίσει και να μαυροφορεθεί, για να μην αμαυρώσει τη μνήμη του συζύγου.
Μια συγχορδία ολόμαυρη, κάτω από τους ήχους του πένθιμου εμβατηρίου, που θα τη συνοδεύει συχνά, μέχρι το τέλος της ζωής της.
Και ουαί κι αλίμονο στη δόλια που θα τολμήσει το δάκρυ της να ξαποστάσει. Η ρετσινιά ‘’της εύθυμης χήρας’’ καραδοκεί να σφραγίσει το μέτωπό της.
Αυτή η ίδια η ‘’άδολη’’ εμψυχώτρια, που στο χήρο δίνει το συγχωροχάρτι, γίνεται στη χήρα, αμείλικτος κριτής. Από την ώρα της τελετής, που τα φαρμακερά της μάτια θα στυλώσει στη βαρυπενθούσα, για να ερευνά σταγόνα- σταγόνα, αν τα δάκρυά της, είναι κάλπικα η αληθινά, μέχρι το τέλος της κοινωνικής της διαδρομής θα την κηδεμονεύει.
Φτάνει λοιπόν γυναίκα. Αυτές οι ανασταλτικές για την πρόοδό σου παραδόσεις, που ψηφίδα με την ψηφίδα ζωγράφισαν οι αιώνες, ''έκτισαν την κοινωνική τοιχογραφία της γυναικείας υποτέλειας.''
Με ήσυχη τη συνείδησή σου, πέτα τον ασφυκτικό μανδύα της ηθογραφίας που δεν δέχονται εκείνοι, για να τους διδάξεις, πως, η παράδοση πρέπει να θεωρείται Ιερή...
μα, για τον κάθε άνθρωπο, σε όποια φυλή ή φύλο κι αν ανήκει, ώστε η ιστορική σου εξέλιξη ενώπιον σου να υποκλιθεί!!!
ΑΠΟ ΤΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΣΑΛΟΝΙ ΤΗΣ ΜΑΡΙΟΝ ΜΙΝΤΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου