ΔΕΜΠΕΡΔΕΜΙΔΟΥ ΓΕΩΡΓIA " Κάποιες κρύες νύχτες του χειμώνα " Απόσπασμα

Ανέκαθεν χωρίς να το προσδιορίσω ,πάντα μου άρεσε τις κρύες νύχτες του χειμώνα ,εκείνος ο σχηματισμός των διάφανων κρυστάλλων. Παράξενα κρεμόταν κυματιστά αποκρυσταλλωμένα τούτη την νύχτα έξω από το τζάμι μου, ένας ανίατος θόρυβος μαζί με τον αέρα μανιασμένα προσπαθούσε να ραγίσει την υγρή μορφή τους.. Ευτυχώς που έκανε πολύ κρύο ,ανάμεσα στα λευκά χιόνια και στις σιωπές μου γιατί έδινε μια άλλη υφή στα σωθικά μου ,μια γλυκιά μελαγχολία. Να ήταν η διαφάνεια λουσμένη κάτω από φεγγαρόλουστα άστρα ? Πάντα ήμουν πρόθυμη να τα αγγίξω κι ας πάγωναν τα χέρια μου νόμιζα πως αν τα τοποθετήσω στις μασχάλες μου θα κρατούσα εκείνη την αγάπη της καρδιάς ζωντανή γ.δ Απόσπασμα "κάποιες κρύες νύχτες του χειμώνα".