 |
| Πίνακας - Wolfgang Lettl |
Πλησίασα στ’ ακροδάχτυλα την ασθμαίνουσα διάσταση
μιας φαινομενικά τέλειας, παλλόμενης επιθυμίας
Ονείρωξη διακαούς πόθου, εγγύτερη στην άμβλυνση
των υπαρκτών μου προκαταλήψεων
της πρόθεσης να εμφιαλώσω δυο στιγμές και μια παύση
στο γυάλινο μπουκάλι της αιωνιότητάς τους
Τους έκανα ευθανασία και τις αποστείρωσα
την καίρια στιγμή σχεδόν ζωντανές ακόμα
Θα ήταν μια προσχεδιασμένη μόνιμη απολαβή ευτυχίας
προσλαμβανόμενης κατά βούληση
που θα μ’ εξασφάλιζε από του στερητικού μου συνδρόμου
τις ανασφάλειες
Με όλα τ’ αυστηρά μέτρα αποστείρωσης που έλαβα
όμως, δεν ευτύχησα να τις δω παγιδευμένες
και παρ’ όλη την επιδέξια κίνηση
Γιατί το πώμα, άφησε τον αέρα να εισχωρήσει
και να οξειδώσει την επιθυμία
μαζί με τον λυγμό πού σκόπευα ν’ αφήσω απ’ έξω
-----------------------------------------------------------------
Ένα από τα ποιήματα του Κωνσταντίνου Κομιανού που δημοσίευσε το λογοτεχνικό περιοδικό " Πόρφυρας " στο τελευταίο τεύχος του, Νο 161 που μόλις κυκλοφόρησε .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου